Yalnızlığına Rabbin elinden inşirah

Yalnızlığına Rabbin elinden inşirah


http://www.yeniasya-international.de...ik-250x164.jpg

Bir köy halkını içinde barındıran siteler. Kalabalık, gürültü, telâş, karmaşa, ses ve sessizlik.
Kocaman bir köyü içinde barındıran binaların içine deli asi bir sessizlik çöküyor, sonra kocaman bir boşluk düşüyor.
İçine sessizce ilişiyor yalnızlık.
Acil servisin önünde yalnızlık kan revan içinde.
Muazzam bir yalnızlık şehrin merkezinde.
Bir kuş gibi karanlık gecenin üstüne uçarak konuyor.
Gecenin karanlığından, karanlığın engin derin boşluğundan bir yalnızlık takılıyor gözlere.
Şehrin merkezinden yalnızlık doğuyor.
Kendi yalnızlığına sarılıp ağlıyor.
Sanal kalabalıklar içerisinde buluyor insanlar kendilerini.
Yan taraftaki komşuya esirgenen selâmlar, hiç tanımadıkları insanlara savruluyor.
Kuşun kanadında gelen yalnızlık, sanal çöplükte boğuluyor.
Yalnızlık boğuyor.
Bazen ise yalnızlık, Ashab-ı Kehf gençlerinin yalnızlığına bürünüyor.
Dâvânı anlattığında, seni anlayan bir tek insan bile bulamıyorsun.
Rabbin anlıyor birtek seni, uyutacak ninniyi Rabbin fısıldıyor kulağına.
Yalnızlığına süzülüyor bir damla yaş.
Sonra Rabbin elinden inşirah.
Yalnızlığının sessizliğini âyetler bozuyor.
Yalnız mısın? Dost mu arıyorsun? Uzaklara gitme, dost tam da içinde.
Yanlızlığına merhem olacak dostun, kalp atışında.
Dokun şah damarına, sana şah damarından daha yakın.
Dost istersen yalnızlığına Allah yeter.
Rabbinle önündeki perdeyi kaldırıyor âyetler.
Vadesi ne vakit doluyor bu yalnızlığın?
Bir hafta, bir yıl, bir ömür… Yok yok bir secde yakınlığıyla bitiveriyor.
Sukûtu bozuyor, yalnızlığın karanlığından çekip alıyor secdeler.
Kalabalık içindeki yalnızlığına, secde sıcaklığıyla kalabalık sunuyor.
yeni asya