Yeni Komşu

Ensardan olan bir adam, Medine mahallelerinden birinde, yeni bir ev satın aldı ve oraya taşındı. Şansına uygunsuz bir şahıs ile, komşu oldu.

Bir gün, Resul-i Ekrem (s.a.v)’in huzuruna gelip; “filan mahallede, filan kabile arasında bir ev satın aldım, oraya taşındım. Maalesef, en yakın komşum, öylesine bir şahıstır ki, varlığıyla bana bir iyiliği dokunmadığı gibi, şerrinden de rahat değilim. Bana zarar vermesin ve beni, incitmesinden emin olamıyorum.”dedi.

Resul-i Ekrem (s.a.v), Ali (a.s) Selman, Ebuzer ve Mikdad olduğu söylenen dört kişi de erkek kadın bütün halka yüksek sesle“komşularını incitenler ve onlara rahatlık yüzü vermeyenler imandan yoksundurlar” demeleri için görevlendirdi.

Bu bildiri, üç defa tekrarlandı. Sonra Resül-i Ekrem (s.a.v) mubarek eliyle dört tarafa işaret ederek; “Her taraftan kırk haneye kadar komşu sayılır” buyurdu. [1]



[1] - Kafi, c. 2, s. 666 Komşuluk hakkı konusunda.