Gencin Tevbesi

Allahü teala, peygamberi Musa aleyhisselama hitap edip:

"(Ey Musa! Filan mahallede, bizim dostlarımızdan biri vefat etti. Git onun işini gör. Sen gitmezsen, bizim rahmetimiz onun işini görür) buyurdu.
Hazret-i Musa, emir olunduğu mahalleye gitti.
Oradakilere:
-Bu gece, burada, Allahü tealanın dostlarından biri vefat etti mi? diye sorunca:
-Ey Allahın peygamberi! Allahü tealanın dostlarından hiç kimse vefat etmedi. Ama, filan evde zamanını kötülüklerle geçiren fasık bir genç öldü. Fıskının çokluğundan, hiç kimse onu defnetmeye yanaşmıyor, dediler.
Musa aleyhisselam:
-Ben onu arıyorum, buyurdu. Gösterdiler.
Hazret-i Musa, o eve girdi. Rahmet meleklerini gördü. Ayakta durup, ellerinde rahmet tabakları olup, Allahü tealanın rahmet ve lütfunu saçıyorlardı. Hz. Musa, yalvararak münacaat etti:
-Ey Rabbim! sen buyurdun ki, o ''Benim dostumdur.'' İnsanlar ise fasık olduğuna şahitlik ediyorlar. Hikmeti nedir?
Allahü teala:

(Ey Musa! İnsanların onun için fasık demeleri doğrudur. Ama, günahından haberleri var, tövbesinden haberleri yok. Benim bu kulum, seher vakti, toprağa yuvarlandı ve tövbe etti. Bizim huzurumuza sığındı. Ben ki, Allah'ım! Onun sözünü ve tövbesini kabul ettim. Ona rahmet ettim ki, bu dergahın ümitsizlik kapısı olmadığı anlaşılsın!) buyurdu.