Printable View
Molla Said-i Meshur unvanina ek olarak, Bediüzzaman lâkabi da verilmesi Hicri 1309-Miladi 1892'dir. Üstad bir yerde söyle diyor:
“Merakli kardesimiz Re'fet Bey, Bediüzzaman-i Hemedânînin üçüncü asirda, vazife ve te'lifati hakkinda malûmat istiyor. Ben o zat hakkinda yalniz harika bir zekâveti ve kuvve-i hafizasi bulundugunu biliyorum. Elli bes sene evvel, üstadlarimdan Siirt'li merhum Molla Fethullah eski Said'i ona benzeterek, onun o ismini ona vermistir” (Osmanlica Emirdag L: 383)
Bediüzzaman kelimesinin manasi
Bediüzzaman’in manasi sudur: Mahlûkata müteveccih lügat manasi itibariyle: kendi zamaninin nâdidesi. görülmemis garibi, emsali olmayan harikasi vesaire demektir.
Istilahî manasi ise, Bediüzzaman unvani, zekâ ve hifzda insanlar arasinda emsali bulunmaz derecede zeki ve kuvve-i hafizasi acip olan kimselere verilmistir. Bediüzzaman-i Hamedanî de böyle imis. Tarihte bir kaç Bediüzzaman gelmis geçmis.
Fakat Bediüzzaman Said-i Nursî,nin hem zekâ ve hifzda, hem idrak ve kavrayista, hem hal ve davranista, hem kiyafet ve harekette, hem tarz-i beyan ve üslup cihetlerinde hiç birisi ona benzememektedir. Yani Said-i Nursi filhakika ve vakia olarak her seyi ile zamanin Bedi'idir. Hatta meslek ve mesrebi de, davasi ve mücahadesi de bambaskadir, garibtir, bedi'dir.
(Abdülkadir Badilli)