SON EYVAHIM…
Doğup geldim Dünya’ya,yatma nefsim rüyaya,
Hatırla yaratanı,hep baktıkça aynaya.
Yanlış yollara sapıp, girme sakın günaha,
Unutma ki geliş yok,Bir daha bu Dünya’ya.
Hesabını veremezsem,istemem malı mülkü,
Ne atlas kumaşını,nede samur kürkünü.
Değilmi ki doyuracak,avuç toprak gözümüzü,
Rab’bim sevginle doldur,şu garip gönlümüzü.
Azda çokta hep birdir,ömür denen bu devran,
Ederim bu alemi,Dünya gözüyle seyran.
Kör nefsime kalırsa,yalan Dünya’ya hayran,
Elbet kesilecektir,bu dizlerimde derman.
Yemedim kul hakkını,en azından bilerek,
Eyledim ibadeti,bazen sık bazen seyrek.
Nasip olur mu bilmem,bana yakasız gömlek,
İstemem hiç Ya Rab’bi,imandan ayrı ölmek.
Şu Dünya’ya geleli,bitmedi imtihanım,
Beni en çok korkutur,yaman ise günahım.
Ben Bir beşer kulunum,beni affet Allah’ım. C.C.
Yoksa fayda vermez hiç,olacak son eyvahım…
SEDAT YILDIRIM
