ÇOCUKLARA SELÂM
Enes radıyallahu anh çocukların yanından geçerken onlara selâm verdi ve:
Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem de çocuklara böyle selâm verirdi, dedi.(1)
Açıklama
Çocukluk çağından gençlik çağına kadar on yıl süreyle Rasûlullah Efendimiz'e hizmet etme şerefine nâil olan Enes İbni Mâlik, bir rivayetinde bu konuda biraz daha bilgi vermekte ve şöyle demektedir:
Çocuklarla birlikte oyun oynadığım o çocukluk günlerinden birinde Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem yanımıza gelerek bize selâm verdi. Elimden tuttu ve beni bir işe gönderdi. Kendisi de ben dönene kadar duvarın gölge-sinde oturdu.(2)
Yine Enes'ten öğrendiğimize göre Rasûl-i Ekrem Efendimiz zaman zaman Ensar'ı yani Medine'nin yerlisi olan müslümanları ziyarete giderdi. Evlerine vardığında çocuklara selâm verir, başlarını okşar ve onlara dua ederdi.(3)
Müslümanların birbirlerine selâm vermesi, dinimizin güzel âdetlerinden biridir. Dinin diğer esasları gibi selâm verip almayı da çocuklara öğretmek gerekir. Peygamber Efendimiz'in çocukların yanından geçerken veya yanlarına varırken “Selâmün aleyküm, çocuklar!” diye onlara iltifat etmesinde birçok incelik bulmak mümkündür. Şöyle ki:
Büyüklerin birbirlerine yaptığı gibi Peygambersallallahu aleyhi ve sellem'in çocuklara selâm vermesi onları onurlandırmış, böylece çocuklar ona ve öğrettiği dine yakınlık duymuşlardır.
Çocuklara selâm vermekle Rasûl-i Ekrem Efendimiz onlara selâm alıp vermenin gereğini ve önemini öğretmiştir.
Cenâb-ı Hakk'ın buyruklarına muhatap olan büyük bir insanın çocuklara selâm verip onlarla ilgilenmesi, Kâinâtın Efendisi'nin ne kadar mütevâzı bir insan olduğunu ortaya koymaktadır.
Esasına bakılırsa çocuklara selâm vermek dinî bir mecburiyet olmadığı gibi, onların selâmı almaması da sakıncalı değildir.
Çocuklara selâm veren kimse onların dinî eğitimine katkıda bulunur. Ayrıca alçak gönüllü bir mü'min olduğunu hem kendine hem de Cenâb-ı Hakk'a ispatlamış olur.
Peygamber Efendimiz mütevâzı bir insandı. Çocukları çok sever, onlara selâm vererek onurlandırırdı.
Ashâb-ı kirâm, Peygamber Efendimiz'in sünnetlerini aynen yapmaya çalışırdı.
Aile, çocuklarına dinî ve insanî görevlerini, onlar daha küçükken tabiî bir şekilde öğretmelidir.
İlyas Kaplan
1- Buhârî, İsti'zân 15; Müslim, Selâm 15.
2- Ebû Dâvûd, Edeb 136.
3- Nesâî, es-Sünenü'l-Kübrâ, VI, 90
