AllahI HATIRLAMAK

Sehl b. Abdullah Tüsterî rh.a. Hazretleri anlatıyor:
Ben daha üç yaşında idim. Dayım Muhammed’in kıldığı gece namazını seyrederdim.
Bir gün bana:
– Seni yaratan Allah’ı anar, O’nu hatırlar mısın, diye sordu. Ben de:
– Nasıl anabilirim, hatırlayabilirim, dedim. Bunun üzerine bana:
– Yatağa her girişinde dilini oynatmadan kalbinden üç kere: “Allah benimledir, Allah beni görüyor.
Allah her yaptığımı biliyor.” de, dedi.
Ben de birkaç gece böyle yaptım ve kendisine söyledim. Bu defa yirmi bir kere söylememi tavsiye etti. Ben de yirmi bir kere söyledim ve bu sözlerin tadını kalbimde duydum. Bir yıl sonra dayımı gördüm. Bana:
– Oğlum, sana öğrettiklerime ölünceye kadar devam et. Çünkü bunlar dünya ve ahirette sana yarar, dedi.
Ben de yıllarca böyle yapmaya devam ettim ve bu sözlerin tadına vardım.
Yine bir gün dayım bana:
– Sehl! Kim Allah’ın kendisiyle olduğuna, kendisini gördüğüne ve O’nun her yaptığını bildiğine inanıyorsa, bu kimse artık kötülük yapar, Yaratan’a isyan eder mi? Göreyim seni sakın günaha yaklaşıp Rabbine asi olma, dedi.
(İmam Gazâlî, İhyâu Ulûmi’d-Din)