Ey Kalbimin Üzerinde Titreyen Hüznüm ..
Ey Kalbimin Üzerinde Titreyen Hüznüm ..
Aşk kuyularına düştüğümsün uğrunda…
Kalbim tir tir titriyor, sevdanın soluğuyla…
Kalbimin üzerinde titreyen hüznüm,
Aşksın! Diriliş soluğumsun! Solmayan gülüm!
Kim deva verir söyle bu garib aşığa?
Kim yüzüne bakar, çağırıp ta yanına?
Ellerim boş… Ama ya kalbim?
Kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Al! Bütün herşeyim, ruhum, senindir senin!
Yeşil bir yoldayım sanki seninle…
Ey Efendim! Rüya bu her seferinde…
Kulaklarım sağır sana, ellerim bomboş…
Öyle bir hal aldım ki, yüreğim sarhoş
Kalbimin üzerinde titreyen hüznüm!
Yok mu bu sevdanın vuslatı? Yok mu?
Yok mu sana kavuşmak? Yüreğime yok mu?
Kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Söyle koşayım sana, kabul buyur kulunu…
Keşke Habil olsa idim… senin yolunda…
Kabillerle boğuşsa idim, uymasa idim onlara…
Ey Aşk-ı Kebir! Sevdam, tek sana…
Ağrısı gönlümün, soğuğu tenimin,
Ve seninle dolu aklım, beynim herşeyim…
Özler gönül seni, bak! Sığmaz kabına…
Sensiz ne bu dünya, ne de cennet yetmez ki bana…
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm!
Sen yok isen, dert banadır… hicran bana…
Yurdunda aşkın, kaldım ki sensiz…
Öyle kaldım ki, yapayalnız, çaresiz…
Yok mu garibe, çöldeki gül kokusu?
Ah efendim! Bilsen, sensin bu acizin umduğu…
Kokusunu taa 1400 seneden hissedildiği, Emin!
Yeter ki sen gel, bak hazırdır zemin…
Ey Arz! Ey Arş! Sevinin sevin!
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Yüzyıllardır, bir bahar için, tükendi bu acizin…
Bir devir ki senin devrin, hiç yaşanmamış
Bir ben varım ki, bir ben, seni hiç bulamamış,
Yüzyıllardır derdine, kederine, deva aramış…
Gör Ey Sevgili! Gör, En Sevgili!
Kalbim, seninle dolmuş, sensizlikle boş kalmış…
Ağlamak bir parçam artık, bırakılmamış…
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Ağlıyor içimdeki çocuk, unutulmuş, dışlanmış…
Yazısı alınlar yakar, senin sevdanın,
Elin güneşi soğutur, bir baksan kayar yıldızlarım…
Soğutsun ellerin güneşimi… kaydırsın gözlerin yıldızlarım…
Öyle bürünmüş ki toprağa ruhum,
Sorma sevgili! Sensiz, ne cezirler yaşarım…
Ne umrumda güneşim, ne de kayan yıldızlarım…
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Banane ki borandan… doğuştan sensizliktir tek yaram…
Dudaklarım kurudu aşkının susuzluğundan…
Kalbimin acısı, sağları toza vuruyor…
Nasıl ölmem sensiz? Cezayı al kulundan…
Ruhum kuruyor, dibe vuruyor, acı çekiyor…
Senin o eşsiz aşkından, o kutlu sevdandan…
Zindan karanlıkları girdi aklıma, umutsuzluklarımdan…
Yıldızlarım, kirpiklerimi, gözyaşlarım kurumadan kanatıyor…
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Senin bu beden, bu ruh, adım, adın ile yanıyor!!!
Çıldırtıyor senin bendeki aşkın, yanar bağrımda…
Avare dolaşıyorum sensiz ıslak sokaklarda…
Özlem, kalbime vuruyor, yıkanıyor kanımla…
Dudaklarım kurumuş, o gaflet uykusunda…
Kabuslar rüyalarım oldu, sensizlik kuyusunda…
Ukbası yok bu kölenin, mevsimi fani dünyada…
Baharsız, çiçeksiz, yağmursuz, bulutsuz, kapkaranlıkta…
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Sensin sevincim, korkum, sensin üzüntüm…
Kanserli artık ömrüm, ölümlü, gafletli,
Biliyorum öleceğimi, biliyorum naçizliğimi…
Sevgili! Maşuğum, aşkım, gönlümün dilberi!
Sensiz haram zaten ömrüm, bırak aşsın çizgileri…
Doğmayan bir güneş, ay… korkusuz bir kalbi,
İmansız gönlü, sevdasız, kurak bedeni,
Neyleyesin sevgili… alsın artık Rabbim, bendimi…
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Bırak korksun gönlüm, kan kussun gözlerim, anlasın sevgini…
Kelimelerim yersiz, gönlüm kimsesiz…
Kaçsa nereye kaçsın ruhum? Neylesin sevgilisiz?
Aşk… Memba… Hayat… Rahmet… Merhamet ki, kesintisiz…
Kazıyorum kendi kuyumu, haykırıyorum ”Seni” sensiz, hadsiz…
Ey yar! Sultan-ı kebir! Ey bu kölenin sahibi,
Sensiz neyler bu gönül? Kime gider? Ne söyler? Dilsiz…
Gel ey! Gel ki, kalmasın bu köle sensiz sahibsiz…
Ey kalbimin üzerinde titreyen hüznüm…
Gel ey hüznüm… gel ki yüzyıllardır hasretlenen yüzüm, son bir kez seninle gülsün…
Nefesimsin...Ey Yarrr...
ALINTI
