-
Ey vedûd!
Ey Vedûd!
Ey Vedûd!
Ey sevgili!
Ey bütün sevgilerin mutlak sâhibi ve vârisi!
Sevdadan söz edip duruyor soframdaki âşıklar. Gitgide ağırlaşıyor gece. Gitgide büyüyor göğüs kafesimdeki boşluk. Gitgide zehirliyor hüzün.
Bâtıla tasadduk ettiğim yüreğimi buldur ki hakka adayabileyim Ey Veliyy!
İçimdeki boşluğu görmesin kimse.
Olur ki câhildim!
Olur ki gâfildim!
Olur ki nasıl sevilir bilmedim!
Ama sana geldim. Nasıl sevilir bilen sen değil miydin?
İşte sana, yine sana, yalnızca sana geldim!
Güç ve kudretiyle kalpleri evirip çeviren sen değil miydin?
Sevmeyi, sevilmeyi özledim.
En sevgili sen değil miydin?
Sevgiyi duyur!
Sevginle doyur muhabbete aç kalmış sînemi!
Sen sever, sevince sevindirirmişsin!
Sev ve sevindir beni!
Yoruldum Züleyhâ olmaktan! Yılanlar oynaşır oldu kelebekler için açtığım göğsümde. İftira ile zindana atılan kaçıncı Yusuf’tur bu. parmak kesiği acılar nicedir inletir beni. Yusuf olmayı öğret. Kuyulardan çıkar aklımı ve kalbimi. İffet gömleğini yırtan değil, senin rızana kaçarken gömleği yırtılan Yusuf’un kabul et beni. Yakub’ça özlenen olayım! Yetti, ölmesin artık yıldızlar saçlarımda. Ölürken öyle kana buladılar ki unuttum saçlarımın rengini!
Ey sonsuzca affın ve mağfiretin sahibi!
Tutsak oldum nefsimin elinde.
Ahsen-i takvim üzere yaratılan varlığımı zelîl ettim, zâyi ettim günahların yolunda.
Hz. Yunus’un içine hapsolduğu karanlıktır üşüşen her yanıma.
Şimdi dudağımda onun yakarışı.
Ey Yunus’a suyu mescit, balığı seccade kılan!
Ey suyun karanlıklarından yükselen derin iniltiyi duyan!
Ey pişman olup kendine yönelenleri pişman etmeyen!
Ey terbiye edenim!
Ey koruyup gözetenim!
Ey Rabbim ben de nefsime zulmedenlerdenim.
Affını isterim! Affet beni! Affet Rabbim!
Say ki Yunus’um, say ki Yusuf’um, say ki unutmuş, say ki görevden kaçmış, say ki kovulmuşum!
Boynuma dolanan karanlıklardan kurtar, secde yakınlığı duyur uzaklığıma.
Günahtan, gafletten, azaptan kurtuluş beraatını alanlardan eyle, yolundan ayırma bir daha.
Cehâletten ilme, günahtan sevâba, çirkinlikten güzelliğe, rızâna yürüt beni!
Ey beni kendine kul olmakla şerefli kılan Azîm!
Ey mü'min oluşuma izzetin tâcını takan Azîz!
Ey râzı olan ve kendisinden rkâzı olunan Mürdi!
Senden razı et, razı olduklarından eyle beni!
Can çekişiyor yüreğim kıymet bilmezlerin kucağında!
Say ki aleve atılan İbrahim’in teslimiyetidir avuçlarımda
İçimde tutuşturdular ötelerden görülen o çılgın ateşi!
Serin ve selâmet kıl ki, yanmayayım Ya Rabbi!
Olur ki günahlarla kirlendim!
Ama sana geldim!
Rahmeti gazabını geçen sen değil miydin?
Olur ki; senin emanetine ihanet ettim!
Güvenilecek yegâne zat sen değil miydin!
Olur ki; kördüm, sağırdım, dilsizdim!
Yine sana, yalnız sana, bir sana geldim!
Hidâyetin mutlak sahibi sen değil miydin?
Ey Vedûd!
Ey Habîb!
Ey sevgili!
Sevmeyi, sevilmeyi özledim.
En sevgili sen değil miydin?
Sevgiyi duyur!
Sevginle doyur muhabbete aç kalmış sînemi!
Sen sever, sevince sevindirirmişsin!
Sev ve sevindir beni!..
Amin,Amin,Amin....!!!
Yazar: hatice kılınçer
