Güzel söz, güzel ağaç gibidir...

GÜZEL SÖZ, GÜZEL AĞAÇ GİBİDİR...

http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:A...JN_nu7wy8hm9dA

Güzel söz yalnızca iltifat ya da sevgiyi ifade etmek amacıyla söylenmez. Kur’an’da tarif edilen güzel söz, bu özellikleri de içine alır ancak çok daha değişik ve geniş bir anlamı kapsar.

“Allah’a çağıran, salih amelde bulunan ve: “Gerçekten ben Müslümanlardanım” diyenden daha güzel sözlü kimdir?” (Fussilet Suresi, 33) ayetiyle haber verildiği üzere, gerçek anlamda güzel söz Allah’a çağrıdır; söyleyen kişiler de Allah’ın bildirdiği ahlakı yaşamaya davet eden samimi iman sahipleridir. Müminlerin, Rabb’imizin her söze şahit olduğunu bilerek ve O’ndan korkup sakınarak yaptıkları konuşmalar -Allah’ın dilemesiyle- birçok insanın imana yaklaşmasına vesile olur.

Kur’an ahlakını anlatmak, Kur’an’la öğüt vermek, iyiliği emredip kötülükten sakındırmak; tümü birer çağrıdır ve en güzel sözlerdir. İnanan insanların Kur’an ahlakına davet eden sözleri, karşılarındaki kişiyi hoşnut etme amacına yönelik değildir. Müminin tek amacı Allah’ın hoşnutluğunu kazanmaktır; bunun dışında hiçbir çıkarı yoktur. Hata ve eksikleri konusunda öğüt vererek, güzel ahlak özelliklerini ve Allah’tan korkması gerektiğini hatırlatarak, karşısındaki kişiden de Rabb’inin razı olmasına vesile olmayı amaçlar.

İnsan ömrü, Allah katında belirlenen bir vakitte bitecektir ve dünya hayatındaki her yeni gün insan için yeni bir fırsattır. Bu nedenle, hatalarını hatırlatan sözlerle gafletteki insanları uyarmak ve Kur’an ahlakını yaşamaya çağırmak çok önemlidir. Güzel söz söylemek namaz, oruç gibi vakti geldiğinde kaçırılmaması gereken bir ibadettir. ‘O beklenen gün’ geldiğinde, bu salih ameli yerine getirmeyip ertelemiş olmanın pişmanlığı zorlu olabilir.

Din ahlakının yaşanması için verilen her öğüt, güzelliğe ve iyiliğe yönelik her çağrı, ölümün ve ahiretin kesin gerçekliğine dair her uyarı, -Allah’ın dilemesiyle- insanların sonsuz kurtuluşa ulaşmalarına sebep kılınır.

Samimi müminler, Allah’ın bu emrini yerine getirirken insanlardan bir karşılık beklemezler. Tarih boyunca hiçbir peygamber ve elçi de, din ahlakını tebliğ ederken maddi çıkar ve dünyevi beklenti içinde olmamıştır. Bütün elçiler Peygamberimiz(sav)’le ilgili olarak haber verilen, “Allah’tan bir rahmet dolayısıyla, onlara yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı yürekli olsaydın, onlar çevrenden dağılır giderlerdi…” (Al-i İmran Suresi, 159) ayetinde bildirildiği gibi, şefkat göstererek, insanları Allah’ın dosdoğru yoluna çağırmışlardır.

Güzel ve yumuşak söz insanlar üzerinde çok etkilidir. Hz. Musa ve Hz. Harun’a, son derece zalim ve ilahlık iddiasında olan Firavun’a bile yumuşak söz söylemelerini buyurur Allah:

“İkiniz Firavun’a gidin, çünkü o, azmış bulunuyor. Ona yumuşak söz söyleyin, umulur ki öğüt alıp-düşünür veya içi titrer-korkar.” (Taha Suresi, 43-44)

Kur’an, inanan insanların inanmayanlara ve zulmedenlere karşı nasıl bir tavır sergilemeleri gerektiğini de bildirir. “İyilikle kötülük eşit olmaz. Sen, en güzel olan bir tarzda (kötülüğü) uzaklaştır; o zaman, (görürsün ki) seninle onun arasında düşmanlık bulunan kimse, sanki sıcak bir dost(un) oluvermiştir… (Fussilet Suresi, 34-35) ayetiyle de müminlerin kötülüğü iyilikle uzaklaştırmaları karşılığında düşmanların dost haline geleceği sırrını verir.

Allah’ın buyruğuna uyarak güzel ve hayırlı söz söylemeli, bu konuda kararlılık göstermeliyiz. Şu unutulmamalıdır ki, “Kim izzeti istiyorsa, artık bütün izzet Allah’ındır. Güzel söz O’na yükselir, salih amel de onu yükseltir…” (Fatır Suresi, 10)

Yüce Allah, “Kullarıma, sözün en güzel olanını söylemelerini söyle…” (Isra Suresi, 53) buyruğuyla iyiliğe, güzelliğe ve doğruluğa davetle sorumlu olduğumuzu çok açık bildirir. Ancak söylediğimiz sözü hikmetli kılacak olan ancak ‘nutku verip konuşturan’ Allah’tır. Dinleyenin kalbinde etki uyandıracak olan da tüm insanların kalbi elinde –Mukallib- olan Allah’tır; O, dilediği kulunun kalbini değiştirecektir. Bizim çabamız ise yalnızca dikili ağaçlarımızın sayısını artırmaktır…

“Görmedin mi ki, Allah nasıl bir örnek vermiştir: Güzel bir söz, güzel bir ağaç gibidir ki, onun kökü sabit, dalı ise göktedir.” (İbrahim Suresi, 24)

Yazar: Fuat Türker