Bazen kızıyorum kendime..
Bazen nefret ediyorum..
Bazen haksızlık ediyorum diyorum..
Acıyorum..
Sonra irkilip geliyorum kendime..
Bazen takmıyorum kimseyi..
Bazen bölünmek istiyorum herkes için..
Bazen düşüveriyorum yerlere..
Bazense düşmemek için tutunyorum kendime..
Düş'mek neydi..?
Düş'ündüm..
Düş'ümde düş'mü/şüm..
Gerçekte düş'müş..
Karışığım çok..
Konuşamıyacak kadar..
Gülemiyecek kadar..
Ağlıyamıyacak,düşünemiyecek kadar..
Hissetmiyecek,his/settiremeyecek kadar..
İfade edemiyecek,dökemiyecek kadar karışığım..
Yetiyorum kendime..
Yük olmadım kimseye..
Aşırı/laşmadım hiçbi hadisede..
Bilen yok,ben biliyorum ya işte..
"Kusur mu işledim" korkusu var hep üzerimde..
Aştır bunu bana Ya Rab..
Kim olduğumu bilemiyorum bazen..
Bilipte bil/ememek..
Karışık yaşamak ne zor..
Rabbim aklımıza mukayet olsun..
Yerinde ve zamanında kullanma iradesi versin..
Saptırmasın..
Unutturmasın..
Karış/maktan nasiplendirmesin..
Şükretmeyi unuttuğumuz an,hatırlama gücü versin..
AMİN
(alıntı)
