Ya Rabb...

Bitecek mi bir gün, bu sessiz bekleyişler?
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?
Azap kuyularında ye´s ile inleyişler
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Izdıraplar içinde kıvranıyor bu beden
Şu ma’kus kaderime ararım nedir, neden?
Çok mu günah işledim soruyorum bilmeden?
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Amenna itikatim tamdır her an kadere
Gün geçtikçe boğuldum derde gama hedere
Daim başım eğiktir senden gelen kedere
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Üstüme bir sis gibi örtülü bu melamet
Cürmüm neyse çekerim,varsa sonda selamet
Doğsun artık ufkuma o ilahi alamet
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Ağzıma mühür vurdum gel isyan etme diye
Günah bataklarında kaybolup yitme diye
Nefsine esir olup asile gitme diye
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Sen şefaat etmezsen mutlu olur mu insan?
Azap yağmurlarında hoşca kalırmı insan?
İsmini yad etmeden rahat ölür mü insan?
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Ummanlara karıştım çağlayan sular gibi
Çile buğdaylarını elimle yolar gibi
Gülşenimde güllerim açmadan solar gibi
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Düştüğüm kuyularda nahil kalan kul benim
Yüküm ağır olunca, çöküyor bu bedenim
Alazlar ortasında yandı kavruldu tenim
Bu çile kervanının bir sonu yok mu yarab?

Meltem Çiloğlu