Ceylanlarda Ağlıyor Ana...

Ceylanlar da ağlıyor ana
bak görüyor musun kirpiklerini onları da ağlatanlar var ana
dağlara vurgun kalplerine de ok saplayanlar var bak kan akıyor yürek hizasından onun da
ceylanlar da hüzünleniyor ana uzaklara dalmış bakışlarına bak istersen
ve ceylanları belki en çok yaralarıma ortak gördüğüm için seviyorum ben
ellerime aldım yüreğini ceylanın ve bak dedim ona bak ben de senin gibiyim ceylanım
istersen bak benim de sol yanımdan kırmızı akıyor ve kirpiklerime bak yenice ıslandı ceylanım
uzaklara hasretimi gözlerimin içine bak anlarsın
insanlar da ağlıyor ceylanım insanlardan da kan akıyor bak
ver elini istersen ve gelecek ilk kurşuna adres soralım arıyorsa bizi ilk ben çıkayım karşısına ve sen çek git
eğer dese ki avcı güdümlüyüm ben ceylan yazılıdır barut kokumda sen merak etme ceylan benim derim
sen çek git
gel istersen çıkalım yola yar gelirse karşıdan ona da adres soralım beni soruyorsa bir dost seni gösterir ve nazenin budur derim
sen yar ile yoldaş ol git
ben senin yerine bakarım uzaklara uzakları ben yakın ederim gözbebeklerimle
gel ceylanım oturalım yol kenarına ve yolcuları soralım istersen
varsa kayıplardan benim dostlarım ilk bulduğumuzu sana yazalım sen sil gözlerini ve sen ağlama
bak ana ceylanlarda ağlarmış ceylanlar da ağlarmış ana