Gelmedin
Gün geceye varınca, herkes uyuyup sadece ben uyanık kalınca,
Yalnızca dualar okununca, seni düşünüyorken an ve an;
Gelmedin…
Su içerken aklıma geldin, yemek yerken de.
Yürürken seni hatırladım, otururken seni.
Sevgi sözcüklerinde seni buldum,
Aşk sözcüklerinde aklım sana gitti ama ;
Gelmedin…
Beyaza baktım masumluğunu gördüm,
Yeşile baktım heran kapını çalabileceğime inandım,
Maviye baktım engin merhametini gördüm.
Ötesi var…
Siyahta gözlerin geldi hatırıma, ismini andım, yine de…
Gelmedin…
Kitabımı aldım elime, hayret, her cümlede sen vardın.
Hüzünlendim, gözlerim doldu, ağlamaya cüret edemedim,
Gözyaşımda da sen vardın, içime aktın…
Kitabımı bırakıp bir şeyler karaladım, âcizane.
Adını yazdım defalarca, cümle cümle aşkını dokudum kâğıtlara…
Ve sen;
Gelmedin…
Tereddüdü olmayan bir sevgi, beklentisi olmayan bir aşk benimki.
Geleceğin güne sakladığım bir sevincim,
Gelmediğin her gün ile yanan,
Yandıkça da büyüyen bir aşkım var.
Sevincim, neşem, canım sana feda olsun.
Gelmeyişine de razıyım, yeter ki sen benden razı ol…
Dokununca dağılan gelincikler gibi,
Düşündükçe seni tutamadığım sözlerim var.
Kişi sevdiği ile beraberdir’
Hayatımda bu sözü duyduğum andan
Daha mutlu olduğum biran olmadı.
Gönlüme yerleşen başka sözlere gönül koydum artık.
Neydi başlangıcım, ne olacaktı sonum bilmiyorum ama
Artık sensin başlangıcım sen olacaksın sonum.
Ben seninle yeni bir hayat kurdum.
Duamda sen, dilimde sen, gönlümde sen…
Nakış nakış seni işliyorum, ilmek ilmek seni dokuyorum,
Düğüm düğüm sana bağlanıyorum…
Ve gelmediğin her gece, sineme oklar saplanıyor.
Ben senden deyip çıkartmıyorum…
