Bir ışık hüzmesi, yansır şule-i nurdan.
Aydınlanır ufuklar, şavkıyla sonsuza dek.
Halka halka genişler, bir haleki billurdan.
Zulümatın dokusu, çözülür ilmek ilmek.
Sevgin ile yırtarak, firakın perdesini,
Ne büyük mutluluktur, visalinle sevinmek.
Bekler hep hasret ile, kainat cemresini.
Kirden pastan arınır, seni taşıyan yürek.
Coşkun Arslan
