Bir günpeygamberimiz(a.s.m.)Ebu Bekir’le duruyordu. Ebu Bekir’in sırtında bir aba vardı.İki yakasını göğsü üzerinde dikenle birbirine iliştirmişti.O sırada Cebrail(a.s)indi.Allah ResulüneCenab-ı Hakk’ın selamını arz eyledikten sonra:Ya Resulullallah, Ebu Bekir’in hali ne? Sırtındaki iki yakası dikenle tutturulmuş bir aba ile görüyorum dedi.Resulullah :Ey Cibril o mekkenin fethinden önce bütün malını infak eyledi buyurdu.
Kendisine Allah’ın selamını ilet ve ona söyle Rabbi diyorki ‘Fakr u zaruret içinde benden razı mısın yoksa bana kızıyormusun?
Peygamber Efendimiz de (a.s.m.)Hz.Ebu Bekir’e dönerek Allah’ın selamını iletti ve:Ey Eba Bekir Rabbin ‘Ebu Bekir fakr u zaruret içinde benden razımı yoksa bana kızıyormu?diye sorduruyor deyince
Ebu Bekir ağlamaya başladı ben mi Rabbime kızacağım, ben mi Rabbimden razı olacagım! Ya Resullullah!Rabbimden razıyım dedi
O’na inandıktan O’na itaatkar olduktan sonra zahmetler hesapsız rahmetlere dönüşüyordu
