Çeçenya kurşun ve gül....

Ah! Ettikçe yüregim Kafkaslara yürüyor
Kafkaslarda feryat var kan daglara yürüyor.

Kafkaslarin özgürlük türküsünü söylemek
Bize düsmez bilirim bizimkisi gaz vermek
Bu türküyü yazmaya kalem degil kan gerek
Okumaya duymaya insanda vicdan gerek
Azadlik yokusunda çatala düser yürek
Can verir binlerce can hürlügü düsleyerek...

Sökülünce yürekler damar damar bedenden
Azadligin diyeti yürekse alin...Benden...

Bu savasin bir ucu Kars, Igdir, Ardahan’dir
Düsün titre ve ürper uyan uyar uyandi
Ugrunda verecegin eni sonu bir candir
simdi yasatmak için ölünecek zamandir
Kalbimi yirta yirta haykirisim isyandir
Onlar öldügü yerde yasadigim hüsrandir.

Yüregin çatalina gül atmak bize yetmez
Kursun yoksa güllerin bini bir para etmez

Ölümden korkulur mu korkmali yasamaktan
Vataninda vatansiz yersiz yurtsuz kalmaktan
Azadligin bedeli para degil kandir kan!...
Bedeli ödenmeli vatan olmali vatan
Uyan artik milletim bu ölüm uykusundan
Önceden anlamali, sonra aglatilmadan
Kafkaslarin kan baski ey Avrupa nerdesin
Sen hâlâ Endülüste biraktigim yerdesin

Yürek yoksa ölmeye, yürek nasil dayansin
Biz ayakta ölürüz sürünenler utansin

Agladigim aglamak sustugum susmak degil
Ugrunda kan döktügün vatandir toprak degil
Vataninda onursuz yasamak yasak degil
Onuruyla ölenin ülkesi tutsak degil
Ölmeyi biliyorsak zulüm bize hak degil
Gelecek özgür günler o günler uzak degil

Yüregim insan yüklü sanmayin ki durgunum
Ben isyana yürüyen DUDAYEV’e vurgunum

Unutma gülüm;
Ölmesini bilene ölüm yasamak olur
Öldürülen her Çeçen bin kez ölüm dogurur.