Gerçekten de, gönülden gönüle pencere vardir. iki insan birbirine gönülden baglanınca, artık onlar, birbirinden ayrı degillerdir. Bedenleri birbirinden uzak düşse de gönülleri beraberdir.
Iki kandilin kapları birbirinden ayrıdır. Bitişik degillerdir.
Fakat nurlari birbirine karışmıştır, birleşmiştir.
Hiçbir âşık yoktur ki, sevgilisi onu aramadikça, o sevgilisi ile buluşmayı dilesin.
Fakat aşk, âşıklarin bedenlerini zayiflatir, eritir, sevgilileri ise daha da güzellestirir, gelistirir.
şu gönülde, sevgi şimşegi parlayinca, bilmis ol ki, o gönülde sevgi vardir.
Kurnazin biri Hz. Aliye Seni çok severim demiş.
Hz. Ali de o kisiye;
"Yalan söylüyorsun. Çünkü ben seni sevmiyorum, senin de beni sevmedigine kalbim taniklik ediyor." Cevabini vermis.
Evet sevgiyi kalp dogrulamalidir. Siz gerçekten birini seviyorsaniz, muhakkak o da sizi sevmektedir. Kalbinizde birine karsi sevgi yoksa, onun sevgi iddiasina inanmayiniz, çünkü yalandir.
Senin gönlünde de Allah sevgisi iki kat oldu artti ise,
Süphe yok ki Allah da seni seviyor demektir.
Peygamber Efendimiz bir hadislerinde Kul Allahini ne kadar severse, Allah da onu o kadar sever. Buyurmuslardir.
Iki el olmadikça, bir elle el çirpilmaz, bir elden ses çikmaz.
Susuz bir kimse Ey tatli su, nerdesin diye inler, feryâd eder. Su da Ey susamis olan, ey su isteyen kisi, neredesin diye inler, aglar durur.
Içimize düsen bu susuzluk, suyun bizi istemesinden, bizi kendisine çekmesindendir. Çünkü Allah bizi onun için, onu da bizim için yaratmistir.
Allahin hikmeti, kaza ve kaderiyle bizi birbirimize âsik kilmistir. Biz suyu sevmekteyiz, su da bizi sevmektedir.
Cihanin bütün zerreleri, o ezelî hüküm dolayisiyla çift çifttir. Her çift de birbirine âşıktir.
Cihanin her cüzü, her sey âsiktir. Her sey sevgili ile bulusmak için çirpinir durur. Her sey bulusma sarhosudur
Kehribarin saman çöpünü dilemesi, çekmesi gibi, âlemde her cüz de kendi çiftini esini dilemektedir.
Kâinatta mevcut bütün varliklarin -cansiz sandiklarimiz, bitkiler, hayvanlar ve insanlar- birbirini sevmesini su kutsî hadisle açiklamislardir Ben gizli bir hazine idim, bilinmek istedim. Böylece beni bilsinler ve sevsinler diye varliklari yarattim. Her seyde nun tecellisi bulundugundan bütün sevgililer Ona aittir.
Kendi hüsnün hûblar seklinde peydâ eyledin,Çesm-i âsiktan dönüp sonra temâsâ eyledin.
(Allahim kendi güzelligini, güzel çehrelere düşürdün. Sonra âşıkının gözünden kendi güzelligini seyrediyorsun.
Gökyüzü, yeryüzüne Merhaba! der. Seninle ben kehribarla saman çöpü gibiyiz. Birbirimizi sevmekteyiz
Diye söylenir.
Akla göre; gökyüzü erkektir, yeryüzü ise kadın. Gökyüzünün attığını, verdiğini yeryüzü besler, yetiştirir.
(Mevlana/Mesnevi)
