Baba...
Bana hasret gideli,
Tam dokuz sene olmuş,
Bir o kadar ak var
Dokunamadıgın saçlarımda...
Şimdi sensizlik öpüyor,
O gamzeli yanaklarımı...
Kimsesiz çocuklar gibi,
Unutmuş dudaklarını...
Dünyada yaşadıgım,
Şimdi otuzuncu yıl,
Sana hasret kaldıgım...
Zalim dokuzuncu yıl...
Sen ulu çınarımdın,
Ben ise,hoyrat dalın...
Çınar devrilince birden,
Hükmü kalmazmış dalın...
Şarkı söylerken ben,
Gülerdin keyifle sen
Kim çagırdı ki; içten
Kopup gittin bizden...
Neden sırtladılar ki,seni
Örtmüşler üzerine,eyvah
Yagmurda ıslanan ceketini,
Ben geldim,aç kabrini...
Elini öptügüm,ellerim
Kırıştı ellerin gibi,
Sana baba demenin,
Unutamadım zevkini...
Bekir KANDEFEROĞLU
