İnsanın yaratılışı

Kur'anda, insanın yaratılışı ile ilgili olarak bir yerde çamur, bir yerde toprak, bir yerde su, bir yerde nutfe deniyor. Görüldüğü gibi Kur'anda çelişki vardır) iddiası cahillikten ileri gelir.

Kur'an-ı kerimde çelişki [tenakuz] yoktur ve olamaz. Kur'an-ı kerim, her cahilin kolayca anlayacağı basit bir kitap değildir. Kur'an-ı kerimin tercümesini okuyup da, hüküm çıkarmaya çalışmak çok yanlış olur.

Hz.Âdem’in, Al-i İmran suresinde topraktan, Hicr suresinde balçıktan, Saffat suresinde cıvık çamurdan, Rahman suresinde kuru balçıktan olduğu belirtilmektedir. Mesele ilmi bir şekilde incelenince, hepsinin de menşeinin toprak olduğu görülür. Demek ki, Hz.Âdem çeşitli topraklardan yaratılmıştır. Hadis-i şerifte de buyuruldu ki:
(Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselamı yeryüzünün her tarafından alınan topraklardan yarattı. Bu sebeple neslinden, siyah, beyaz, esmer, kırmızı renkte olanlar olduğu gibi, bu renkler arasında bulunanlar da oldu. Kimi yumuşak, kimi sert, kimi de halis ve temiz oldu.) [Ebu Davud]

Hazret-i Âdem, yeryüzünde yaratılan ilk insan ve ilk Peygamberdir. Bütün insanların babasıdır.
Çeşitli ülkelerden getirilen toprakları melekler su ile çamur yapıp, insan şekline koydu. Mekke ile Taif arasında kırk yıl yatıp, pişmiş gibi kurudu. Önce Muhammed aleyhisselamın nuru alnına kondu. Sonra Muharremin onuncu Cuma günü ruh verildi. Kendisine her şeyin ismi ve faydası bildirildi.

İnsanlar bir kişiden, Hz.Âdemden yaratılmıştır. (Nisa 1, Zümer 6, Enam 98)

İlk insan, çamurdan, balçıktan, yani topraktan yaratılmıştır. (Al-i İmran 59, Enam 2, Rum 19, 21, Saffat 11, Rahman 14, Araf 12, Hicr 26, 28, 33 İsra 61, Sad 71)

İlk insanın çamurdan, nesli, nutfeden yaratılıp; nutfe, çeşitli devrelerden sonra et, kemik, sonra insan haline geldi. (Müminun 12-14, Secde 7-9, Hac 5, Mümin 67)

Her canlı şey [hayvan ve bitki] sudan yaratılmıştır. (Enbiya 30, Nur 45, Furkan 54)

İnsan nutfeden yaratılmıştır. (Nahl 4, İnsan 2, Abese 19)

İlk insan topraktan, nesli nutfeden yaratıldı. (Fatır 11, Hac 5, Kehf 37, Mümin 67)

Bu âyetlerde, insanın nutfeden yaratıldığı açıkça bildirilirken, aşağıdaki âyetlerde, nutfe için, su, hakir su, atılan su gibi ifadeler, teşbihler kullanılmıştır.

Bir damla sudan, bir damla nutfeden yaratılan insan, kibirlenir, kendini bir şey zanneder. Böyle bir insan için buyuruluyor ki:
(Bakarsın ki Rabbine apaçık bir hasım oluverir.) [Nahl 4]

Hakir su ifadesinden de kolayca anlaşılacağı gibi, insan basit bir sudan yaratılmıştır.

Allahü teâlâ, (Aslın bu, niye kibirleniyorsun) buyuruyor. İblis de, ateşi üstün, toprağı da hakir gördüğü için, kibirlenerek topraktan yaratılan Hz. Âdem'e doğru secde etmedi. (Araf 12, Hicr 33, Sad 74, 75)

İnsan sudan [nutfeden] yaratıldı. (Furkan 54)

İnsan hakir sudan [nutfeden] yaratılmıştır. (Secde 8, Mürselat 20)

İnsan, atılan bir sudan [nutfeden] yaratılmıştır. (Tarık 6)

Görüldüğü gibi, âyetin birisinde nutfe, diğerinde su denmesi farklı bir şey değildir. Ateist yazarın anladığı gibi Kur'an-ı kerimde asla çelişki yoktur.