Zikirin Sınırsızlığı

Yunus da insanî benliğin kendinden alınmasını ve Allah’ın benliği ile dolmasını
istemektedir.1004 Buna benzer bir çok sûfî, Allah ile kendi aralarındaki “ben”in kaldırılmasını
istemişlerdir. Sûfîler, insanın öldüğünde Allah’tan başka her şeyden ayrı düştüğü, kabirde eş,
çocuk, akraba, ve dostlarının yanında bulunmadığı, orada kendisini terk etmeyen tek şeyin
zikir olduğuna inanırlar. Zikir öyle bir kurtuluş reçetesidir ki kendisine hem dünya
mutluluğunu yaşatmış; hem de âhirette sevgilisine kavuşturmuştur. O, bütün zevki ve hazzı
zikirle tatmış, zikir sayesinde arzuladığına vâsıl olmuştur. Hiç kimsenin yanında bulunmadığı
bir günde öyle bir zatla beraber olmuştur ki, O ’da bütün insanların o gün O’nunla beraber
olmayı her şeyden daha çok istedikleri Allah’tır.

Ledün ‘ilmiyle açılur basîret gözi
Nazar eyele bu göz ile gören asâre toğrı

Bu ‘ilme nâ’il olmak ister isen cân u dilden
Çalış dilin alışsun rûz u şeb ezkâre toğrı.1005

Zikr ide ide kalbde tağar şems ü ma’ârif
Hak ‘ârif ol gir çalışup sen o penâha

.1006

Kuddûsî’ye göre, zikir, aynı zamanda ma’rifetin oluşmasını sağlayan en etkili
ritüeldir. Devamlı zikir kalpte Allah’a olan bağlılığın, sevginin artmasına neden olur. Bu
bağlılıkta derûni bir düşünceyle kişiyi Yaratıcı’ya ve O’nun var ettiği varlıkları tanımaya
götürür. Kuddûsî’ye göre, zikir devamlı olarak gönülde yayılıp, tefekkürle desteklenirse o
zaman kişiyi Hakk’ı bilme bilgisine götürür.
Bazı sûfîler, Allah’ı sadece isim ve sıfatlarıyla anmanın zikir olmadığını, Allah
için yapılan her ibâdet ve Allah rızası gözetlenerek yapılan yardımlar, insanî ilişkiler ve her
tür varlığa karşı takınılan tavırda zikir olarak kabuledilmiştir.1007 İsim ve sıfatların dil
vasıtasıyla yerine getirdiği zikir aslında âşık ile Mâ’şûk arasındaki sevgiyi alevlendirdiği
söylenmektedir.1008 İşte gönülde bu sevginin oluşması sayesinde insan sonsuz mutluluğa
kavuşur . Bu sevginin dozunu Allah şu şekilde ortaya koymaktadır. “Allah’ı çok anın ki
kurtuluşa eresiniz.1009

Zikre devâm it dir ise olsun celis Mevlâ bana
Bu pendi iştit cân u dilden itme gaflet sâlikâ

Çün Hak sever zâkirleri hem zikr ider onları ol
Evkâtini fevt eyleme zikre çalış subh u mesâ1010.

Kuddûsî, sâlikin gaflete düşüp, kalbinin katılaşmaması için devamlı Allah’ı
anması görüşündedir.1011 Allah kendisini gaflet içinde ananları “gafillerden olma”1012 ifadesi
ile uyarıyor. Gafletin zıddı olan zikir, gafleti yok edemiyorsa gerçek anlamda zikir
gerçekleşmiyor demektir. Ona göre kul ile Allah arasındaki sevgi karşılıklıdır; çünkü “Beni
zikredin ki, ben de sizi zikredeyim”1013 ifadesi bunu en güzel şekilde kanıtlamaktadır. Onun
için sâlik vakti kaçırmadan devamlı Allah’ı anmalıdır. Allah’ı anmak O’nun sohbet meclisine
dâhil olmak demektir. Bu meclis’te en ulvî dost meclisidir. Onun için bütün ameller, ancak ve
ancak Allah’ı hatırlamak, O’nu unutmamak ve O’nun gayrısına meyletmemek için ortaya
konulmuştur. Zira, bu konuya en iyi örnek şu emirdir: “Beni anmak için namaz kıl”1014

1003 Margaret Smith, Bir Kadın Sûfî: Rabia, çev. Özlem Eraydın, İstanbul, 1990, s. 110.

1004 Gölpınarlı, age., s. 257.
1005 Kuddûsî, Dîvân, s. 209.
1006 Kuddûsî, Dîvân, s.104
1007 İmam-ı Rabanî, Mektûbât, no. 338.
1008 Aynı eser, no:92, 359.

1009 Enfal, 8/45.

Gezer iken oturub hem yatur iken okur isen

İder Mevlâ sana ‘ârif libâsın ‘âkibet ilbâs.988

Kuddûsî’ye göre, zikrin sürekliliği kul ile Allah arasındaki sevginin, aşkın pekişmesi
için en önemli ritüeldir. Sevgilileri, birbirlerini sürekli düşünmeleri, sevenin sevilene
bağlanıp, her dileğini yerine getirmesi, gönülde Maşûk’a karşı vesveselerin tamamen yok
olması demektir. Kuddûsî, sûfîlerin, zikirden daha sahîh ve daha açık bir yola sülûk
etmedikleri görüşündedir. Zîra, ona göre, bir kimse Allah’a, ancak zikre devam etmek
sûretiyle vâsıl olur.989 Zira Allah’ın kullarına sürekli açık olan kapısı zikirdir. İstediği
zamanda, istediği mekânda, bildiği lisanla kulun Allah’la konuşmasıdır. Kur’ân, “Onlar
ayakta iken, otururken, yan yatarken Allah’ı zikrederler, göklerin ve yerin yaratılışını
düşünürler.”990 buyurarak, İslâm’ın öngördüğü bu özgür hareket etme hoşgörüsü ortaya
koymuştur. Eğer insan, Allah’la olan diyalogdan hâlâ haz alamıyorsa muhakkak ki "kalp ilahî
vericilere kapalı" demektir. Zikir ibâdeti, kalp ile dilin zamanla kayıtlı olmayan hareketidir.991

Şu kez çok eyle kim zikri olasın mest-i lâ-ya’kıl
Münâfılar disünler yâ mürâ’îdür yâ dîvâne992

Zikre meşgûl ol derya gibi tol
‘Işk-ıla met ol gel râh-ı bâba993

Kuddûsî’nin anlayışında, Sûfî için üç ritüel/ibâdet, onun Hakk’a karşı sevgisinin
artmasına sebep olur. Bu üç önemli ibâdet, tefekkür, zikir ve bilgi’dir.994 Sûfî için zikir,
tarîkatlar da olduğu gibi995 zaman ve mekânla kayıtlı olmayan bir ritüeldir. Zamanı aşmak
Mâ’şuk’la ölümsüzleşmek demektir. Sûfînin sevgilisi/Mâ’şuku ile bir eşref saati yoktur. Hz.
peygamber (s.)’in de belirttiği gibi; “Benim Allah ile öyle bir vaktim vardır ki, o vakit içine ne
bir melek-i mukarreb ve ne de nebiyy-i mürseigâr”996. İşte bu vakit âşık sûfî’nin devamlı
içinde bulunduğu “ân” dır. O bu “ân”da derya gibi coşarak Rabbi ile hemhâl içindedir.
Sevgisi öyle taşmıştır ki, içine gark olmuştur. Çünkü âşık sûfî, gerçek zikrin mâsivâyı
unutarak Allah’ı anmak olduğunu ve hakîkat üzere Hakk’ı andığı zaman, zikrinde Allah’ın
dışında her şeyi unuttuğu için, Allah’ın da kendisini koruyacağının bilincindedir.997

Kesme dilden her nefes her dem beher hâl zikri sen
Zâkirin kalbine şeytan mâsivâyı koyamaz.

Bulmadım bir şeyh deyûb terk itme zikrullah içün
Sana Kuddûsî icâzet virdi oldun sen mücâz998.

Kuddûsî’ye göre, zikir kesintisiz ve hiçbir kayıtla sınırlanmayan bir ibâdettir.
Onun için Kuddûsî, bütün Müslümanları, tarîkatlı-tarîkatsız herkesi devamlı Allah’ı anmaya
davet etmektedir. Kuddûsî’nin tarîkat bağlılığını aşan bu düşüncesi bütün tasavvufî konularda
görülmektedir. O “cami’u turûk” bir anlayışa sahiptir. Yâni, bütün tarîkat anlayışlarını
kendinde toplayan bir kişiliktir.

Çün Hudâ Ben zâkirime olurum dimiş celîs
Zikr-i ağyârdan geçüb ol zikr-i Mevlâya

Tîz vakitde ma’rifet şemsi toğar kalbinde bil
Zikri iksâr eyleyen olur kamu nâsa re’is

Pâk ider dil şehrini hem mâsivadan ‘âkıbet
Ehl-i zikre cevr iden bulmaz felâh olur habîs

Yâr-ı Hakkdır çünki zâkir it mahabbet dinle söz
Kabri cennet revzası olur anın sanına halîs.999

Kuddûsî’ye göre, sûfî, devamlı Allah’ı anarsa, kalb, O’nun egemenliğine geçer ve
kalbin hataya düşmesi engellenir. Bundan dolayı hatırlatmada sürekli fayda vardır. Çünkü
Allah, “Hatırlat, hatırlatma mü’minlere fayda verir”1000 buyuruyor. Kuddûsî’ye göre, samimi
mutasavvıf ruhunu temizlemek, günahlarını affettirmek, ezelî ve ebedî olan ilahın varlığında
yok olmak, ilahî aşkın sevabı ile mest olmak için sürekli Allah’ı anar. Allah'ı anmak önce
O'nu ve eserlerini yakîni olarak izlemekle gerçekleşir.1001 Allah'ın eserlerini, her olayını
dikkatli ve sürekli müşahede etmek, yâni varlık âlemindeki âyetlerini gözlemlemek
murakabedir. Küçük veya büyük her şeyi murakabe ederken, yaratılan şeyleri hiçbir yönden
kaçırmamak, sebeplerine delillerine bakıp uyanık ve dikkatli olmak, ibret almak, Yaratıcıyı
düşünmek, anmak ise zikirdir.1002 Tasavvuf tarihinde bir çok mutasavvıfın hayatında Allah’a
vuslatın büyük arzusu vardır. Onlar her zaman, her mekanda Allah'la olmayı istemişlerdir.
Sûfîlerce ismi, Allah âşkı ile simgeleşmiş olan Rabia’nın son dileği Allah’la beraber olmaktır.1003

988 Kuddûsî, Dîvân (İE), s. 189.

989 Kuddûsî, Hazinetü’l- Esrâr, vr. 232a.
990 Âl-i İmran, 3/191.

991 İbn Kayyım, age., ІІ, s. 332.

992 Kuddûsî, Dîvân, s.25.
993 Kuddûsî, Dîvân, s.25.
994 Kuddûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 239a.
995 Bk. Ömer Yılmaz, İbrahim Kârânî, İnsan Yay., İstanbul 2005, s.382 vd.; Dilaver Görür, Abdülkadir Geylânî,
İnsan Yay. İstanbul, 1999, s.216-218.

996 Bk. Aclunî, a.g.e. II, 173–174.
997 Kuddûsî, Hazinetü’l- Esrâr, vr. 232a.

998 Kuddûsî, Dîvân, s. 84
999 Kuddûsî, Dîvân (Külliyat), s. 151.
1000 Zariyât, 51/55.
1001 Kuddûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 238a
1002 Aynı eser, vr. 232b.

Zikir, kalbi hakimiyeti altına aldığı zaman kişinin bütün duyularını
İlâhî nûrla aydınlatır. Allah’ın “İşte senden perdeyi kaldırdık. Bugün gözün ne kadar
keskindir.”972 övgüsüne layık olur. Bu övgüye mazhar olan kişi, fertlerin ve toplumun
arzuladığı “kâmil-insan” modelini ortaya koyar. Bu karaktere sahip insanların sayılarının
çoğalmasıyla yaşanabilir bir toplum oluşur. Böyle yüksek karakterli insanların varlığı zikrin,
insan psikolojisinin üzerinde önemli bir tesirini gösterir. Mutasavvıflara göre zikrin yerine
getirilmemesi veya unutulması, kalbin ölümü demektir. Unutmak vasfı, beşer olarak
insanoğlunun zaafiyetidir. Bu zaafiyet Allah’ı anmada da görünmektedir. Allah unutanların
durumunu, “Kalpleri Allah’ın zikrinden yana katılaşmış olanlara yazıklar olsun”973 âyeti ile
açıklar. Zikirsiz kalan kalpten dolayı ruh da sevgisiz kalır. Allah sevgisinden uzaklaşan kalp
nefsin dostu olur.974

Bu zaafiyetler bazen tarîkatlarda, riyâzetler yerine getirilirken görülmektedir.
Bazı mürîdlerin zikir esnasında yaptıkları aşırılıklarda kabul edilecek bir durum değildir.
Onun için Allah'ı zikretmek ne giyim ne de bedenin durumuyla ilgilidir. O'nu anmak kalp ve
niyet işidir. Belli oturuş şekilleri ve belli giysilere bürünmek Kur'ân'ın rûhuna aykırıdır. Zikir,
boynu büküklük, gizlilik içinde ve iç dünyamızda seyretmelidir. İşi kelimelere dökmek,
kendinden geçerek bağırıp çağırmak gafletin neticesidir.975 Gaflete düşüp, kalbin
katılaşmaması için Allah anılmalıdır. O'nu yâd etmek, hatırdan çıkarmamak rûh ile beden
arasındaki dengeyi sağlar ve rûhu devamlı diri ve uyanık tutar.976 Kur’ân’da geçen
"Gafillerden olma" cümlesi hiçbir zaman Allah'ın unutulmamasını, kalbi zikrin sürekli
olmasını gerekli kılar.

Çalış sen zikr-i tevhîde dem-â-dem dinî tecdîde
Gönülden mâsivâ gide ana ol dem sığar Mevlâ977.

Lisânın ile zikr eyle dahi kalbinle fikr eyle
Ganî Vehhâba şûrk eyle sever ol Kird-gâr Mevlâ.978

Kuddûsî’ye göre, önemli olan zikrin derunî olarak, sürekli Allah’ı düşünmekle
gerçekleşmesidir. Onun, zikir felsefesinin temel ilkesi, kalbin Allah ile beraber harekete
geçmesidir. Allah da, kuldan derunîlikle düşünmeye dayalı gönülden gelen, samimi, içten
fışkıran sesle daim bir anmayı istemektedir.979 Dil sadece kalbin sözcüsüdür, o zikrin kalbe
yerleşmesinde ve gönül dünyasının da zikre katılmasını sağlar.980 Gönülde yapılmayan zikrin
ne bir etkisi, ne de yapana bir faydası vardır981

Hirfetim şimdi hemân Sen şâhımız zikr eylerim
‘Işk u cezbe zikr ile eyler tezâyüd dem be dem.982

Kuddûsî’nin bu düşüncesine göre, zikir, düşünceyle bütünleşip güç harcamaksızın
otomatik olarak ağızdan çıkmaya başlayınca, yüksek zikir aşamasına gelinmiş demektir. Bu
da düşünce ve beden ikilemenin aşıldığını göstermektedir.983 Kalp, Allah’ı anmamaktan
dolayı paslanıp, İlâhî istikâmetten sapınca onu düzeltecek tek ilaç zikirdir. Bu önemli ilacı
âyet-i kerime de şöyle beyan ediyor: “Rabbini çok an, sabah-akşam tesbih et.”984 Zikir kalbi
cilalar, parlatır, Allah’ın nûruyla parlayan kalp te “Mutlak varlık”a karşı sevgi kuşatması
oluşur. Sâlik Mâ’şukunun eşsiz güzelliği karşısında kaybolur. Seven kimsenin (âşıkın) en
büyük arzusu, O eşsiz güzele vuslattır. Bütün arzusu O’nunla olmak, O’nunla yaşamaktır. Bu
hâl sâlikin kalbinin tamamıyla sevgiyle dolduğunu gösterir. Sevgi onu öyle kuşatmıştır ki,
onun kulağı, gözü, irâdesi ve duyuları hâline gelir. Allah dışındaki her şeyi (mâsivâyı)
unutarak kalbe sadece Allah aşkını yerleştiren kişilerle hem ferdî hem de toplumsal
çözülmelere engel olunur.
Kuddûsî için sûfî, zikrle Rabbinin sevgisini gönülden seçtiği için, gelen her türlü
eleştiri ve saldırıya hazır olması gerekir. Şu da unutulmamalıdır ki, âşık sûfîler için zikir,
yemek ve içmekten daha çok üstündür; çünkü onlar, “açlık zâhidlerin, zikir ise âriflerin
taâmıdır” anlayışı ile zikre yaklaşırlar.985 Onlar, Hakk sevgisinin tam anlamıyla
gerçekleşmesi için, devamlı olarak O’nunla hemhal olmak gerektiği görüşündedirler. Aksi
takdirde bu sevginin geçerliğinin bir gerekçesi olamaz.986

Şu kez zikr eyle dün ü gün diyeler tâ sana Mecnûn
Sakın olmayasın mahzûn seni kılmaz nâ-çâr Mevlâ987

Hudânın zikrini itmekle zâkir eyler ıstînâs
Gice gündüz devâm it zikre sen de ol e’azz-i nâs

971 el-Mekkî, age., ΙΙ, s. 248.

972 Kaf, 50/24.
973 Zümer, 39/22.
974 İbn Kayyım el-Cevziyye, Medâricu’s Sâlikîn, trc. heyet, İstanbul, 1994, ΙΙ, s. 331.

975 Aynı eser, s. 118.

976 Elmalılı, age., VII, s. 458.
977 Kuddûsî, Dîvân, s.22.
978 Aynı yer.

979 Bk. A’râf, 205.
980 El-Mekkî, a.g.e., II, 248.
981 Kuddûsî, Dîvân, s.22.
982 Kuddûsî, Dîvân (İE), s. 251.

983 Kuudûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 234b.
984 A’râf, 7/205.
985 Kuddûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 217b.
986 Aynı yer.

987Abdülkadir Geylânî, el-Fethu’r-Rabbanî ve’l-Feyzu’r-Rahmânî, Neşr: Muhammed Sâlim el-Bevvâkı, Beyrut,
ts, s.106.

Zikirin Sınırsızlığı

Kuddûsî’nin temel felsefesin de, Allah’ı en çok kimin sevdiğini anlamak için, o kişinin
Allah’ı anmak şekline bakmak gerekir. Ona göre Allah’ı çok seven kişiler, O’nu bütün
vakitlerinde, oturuş ve kalkışlarında, ayakta iken, otururken, yaslanırken, bolluk ve darlık
ânlarında, gizli ve açık olarak, vahdet ve kesret hâlinde, rahatlık ve zorluk ânında, zenginlik
ve fakirlik durumunda, ister Hakk’ı zikredenlerin ister gâfillerin yanında olsun, ister
yöneticilerin ister sıradan insanların ve garibanların yanında olsun, onlar daima Allah’ı
anarlar.958 Bu kişi, münafık/ikiyüzlülerin kınamasından korkmaz ve dünyanın bütününe sahip
olsa dahî, dünya işleri onu Allah’ı zikretmekten alıkoymaz, çünkü, bir şeyi sevmek insanı her
tür bağdan kurtararak özgürleştirir.959 Onun kalbinin berraklığını her iki dünya kaygılarının
hiçbiri kirletemez. O kişinin başında kıyâmet kopsa bile, dilinde Allah’ın zikri, kalbinde de
Allah fikri bulunur.960

Kuddûsî’ye göre, tasavvufta önemli etkinliğe sahip olan zikir, daha öncede
belirttiğimiz gibi, Kur’ân-ı Kerim'de geniş bir şekilde yer almaktadır. Kur’ân-ı Kerim'de
altmışın üzerinde âyet doğrudan, iki yüz elli altı âyette dolaylı olarak zikrin insanlar için
faydası beyan edilmektedir.961 Kur’an’ın üzerinde çokça durduğu zikir, insanın derûnî bir
faaliyetidir. “Rabbini gönülden (samimi) ve korkarak, içinde hafif bir sesle sabah-akşam
zikret; gafillerden olma.”962 âyeti ile Allah zikrin kalbî ve samimi olarak yerine getirilmesini
emretmektedir. Allah’ı devamlı hatırlamak samimi Müslümanların vasfıdır. Sûfîler
samimiyetlerinin izharı için daha da ileri giderek cennetin ve cehennemin kendileri için asıl
hedef olmadığını iddia etmişlerdir. Onlar ne cennete yaklaşma ne de cehennemden uzaklaşma
telaşı içindedirler. Onlar sadece Allah’a kavuşma aşkıyla yanıp-tutuşan kimselerdir.963 Bazı
sûfîler de cenneti yalnız Allah’a vuslat ve O’nu görmek için arzulamışlardır.964

Kuddûsî için zikir, kalblerin Allah’ı anmaktan gâfil kalmamasıdır. Ona göre sûfîlerin
iç dünyaları murâkabede istiğrak olmuştur. Allah’ın dışındaki her şeyin Allah’tan fışkırıp
Allah’a döndüğünü yakîn üzere görünce, onlar, ne kendi benliklerinde, ne de âfakta hiçbir hâl
müşahede etmezler. Yâni, her şeyi Hakk’tan görürler. Onlar, enfüste ve âfaktaki Allah’ın
şuûnâtını bizzat gözleriyle görürler, yâni, ayne’l-yakîn bilirler. Buradaki gaye, Allah’ı mutlak
sûrette anmaktır. Bu zikir, ister zât yönünde olsun, isterse olmasın eşittir. Yâni, ıtlak üzere her
durumda zikretmek kasdedilmiştir.965

Kuddûsî’nin tasavvuf düşüncesinde zikir, Hakk’ın isim ve sıfatlarını belli bir
âhenk içerisinde tekrarlayarak anmak ya da hatırlatmaktan ziyade, gönülden gelen bağlılığın
hem dil olarak, hem de eylem olarak yerine getirilmesidir.966 Onun için zikir bütün âşık
sûfîlerde yaşanan dinîn kilit taşı olarak görülmüştür967. Zira âşık sûfîler zikrin önemini968 Hz.
peygamberin (s.) şu hadisine bağlamaktadırlar: “Rabbını zikreden ile zikretmeyenin durumu,
diri ile ölünün durumu gibidir.”969 Zikrin sürekliliği üzeride, bir canlının yaşamını sürdürmesi
için temel besin maddelerine ihtiyaç duyduğu kadar gerkli gören Kuddûsî’ye göre, sûfîyi
bütün varlığı ile her türlü ağyârdan temizleyip, Yaratıcı’sına bağlayan zikirlerin en güzeli
zikr-i tevhîd/tevhîd zikridir.970 Zikrin derûni olarak yerine getirilmesi kalbin durumuna
bağlıdır.
Kuddûsî, zikirde önemli olan dilin hareketi değil, kalbin Allah ile beraber harekete
geçmesi görüşündedir. Dil sadece Allah’ı zikrederek, zikrin kalbe yerleşmesini ve kalbin de zikre katılmasını sağlar971.

958 Kuddûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 235b.
959 Aynı eser, vr. 239b.

960 Aynı eser, vr. 240a.

961 Muhammed Fuad Abdülbakî, Mu’cemu’l-Mufehres , Kahire, 1983, s. 273-274.
962 A’raf, 7/205.
963 Yunus Emre, Divân, haz. Abdülbakî Gölpınarlı, İstanbul, 1964, s. 257.

964 A. Schimmel," Müslümanlıkta Mutasavvıfane Duâ ve Niyaz", AÜİFD, Ankara, 1953, sy. ΙΙ-ΙΙΙ, s. 211.

965 Kuddûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 251a.
966 Aynı yer.

967 Reynold A. Nicholsan, The Mystics of İslâm, London,1989, s. 45; Ali Tenik, “Sosyo-Psikolojik Açıdan Zikir
ve Şanlıurfa Dergâh Camii Örneği”, İlmî Akademik Tasavvuf Dergisi, Ankara 2002, Sy. 8, ss. 97-116.

968 Kuudûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 215b.
969 Buharî, Daavât, 66; Müslim, Müsâfirîn, 221.
970 Kuudûsî, Hazinetü’l-Esrâr, vr. 237a.

Ledün ‘ilmiyle açılur basîret gözi
Nazar eyele bu göz ile gören asâre toğrı

Bu ‘ilme nâ’il olmak ister isen cân u dilden
Çalış dilin alışsun rûz u şeb ezkâre toğrı.1005

Zikr ide ide kalbde tağar şems ü ma’ârif
Hak ‘ârif ol gir çalışup sen o penâha

Rabbim cümlemizi muhafaza etsin.
Allah cc razı olsun

Alıntı:

---

Nuralanur Nickli Üyeden Alıntı

Ledün ‘ilmiyle açılur basîret gözi
Nazar eyele bu göz ile gören asâre toğrı

Bu ‘ilme nâ’il olmak ister isen cân u dilden
Çalış dilin alışsun rûz u şeb ezkâre toğrı.1005


Zikr ide ide kalbde tağar şems ü ma’ârif
Hak ‘ârif ol gir çalışup sen o penâha

Rabbim cümlemizi muhafaza etsin.

Allah cc razı olsun

---

Amin, Ecmain İnşallah.. Okuyan gözlerine, Yüreğine sağlık Kardeşim; Allah c.c razı olsun.