Balığa sormuşlar, su hakkında ne düşünüyorsun diye?Ondan başka bir şey var mı ki demiş?”..Balığın cevabında yanlış yok!..Çünkü yaşamı içinde, hayatını devam için, mutlaka suya ihtiyacı vardır..yaşamının her kademesinde su vardır..su vazgeçilmezidir..olmazsa olmazıdır onun için..her şey su ile başlar ve su ile biter..onun için sudan başka bir şey yoktur..bunu bilir..
İnsanoğlu için ise, su bedeninin bir anlık hararetini gidermekten öte bir anlam taşımaz..mutlaka önemlidir su ama bedeni için.. ruhu için ise bir şey ifade etmez..
Asıl olan beden için değil, ruh için olandı..asıl olan suya muhtaç olmak değil, muhtaç olana SU olmaktı..
İnsanoğlu yaratılışındaki gayeyi bilseydi, gönlündeki örtüyü kaldırabilseydi böyle mi olurdu? Gönlündeki iman ateşini yakabilseydi, insanlık böyle mi olurdu?
Nankör oluyor şu insanoğlu, işine gelirse kendinden biliyor işine gelmezse başkasından..
Halbuki Yüce Allah çizmişti yolu, bana gelin diyordu, beni sevin diyordu..sonsuz sabır hoşgörü ve sonsuz sevgi ile beklemede, bıkmadan usanmadan…”Sevin” de gelin..”arının” da gelin diyordu, çünkü sevgi bağı vardı yarattıklarıyla arasında, bu bağdan vazgeçmiyordu, vazgeçmeyecekti de..
İnsan bunun bilincine ermeli, gereksiz bağlarından, isteklerinden bir an evvel kurtulmalı, yola koyulmalı..kendini bilmeli, Yaradan’ı bilmeli, O’na giden yolda mücadele vermeli, emir ve yasaklarına uymalı, insan olmalı, kamil olmalı, Hakk kapısını çalmalı..Her şeyin bu dünyadan ibaret olmadığını bilmeli..
Maddeden kurtulup manaya ermeli, her şeyden vazgeçip, varlık elbisesinden soyunup, yer gibi olmalı..Görmediği yokluk okyanusunda “yok” olmalı..
Okyanusta damla olmak, damlanın amacı değimlidir? Damlanın okyanusa erişebilmesi için çektiği çile az mıdır yada yolu kısa mıdır ki bu iş o kadar kolay olsun?
Nice veliler; “bu yol zor, bu yol çileli, bu yollar dikenli “ demişti..Olmadan, ermeden, zorluklara göğüs germeden, dünya imtihanını vermeden güzele varılamaz ki..bu iş o kadar kolay olsaydı, çekermiydi onca çileyi peygamberler?
İnanmak gerek, inanç ve iman içinde dayanmak gerek..imanın gerektirdiklerini yapmak gerek, sabırla sevgiyi, şükürle hoşgörüyü birleştirmek tevazuda olmak gerek..
Maddeden kopmak gerek, manaya ermek için..Benliklerden kurtulmak gerek..aklı gönüle uydurmak gerek..
İnsan nefsinden ötürü bir müddet dünyaya meyletse bile, sonunda anlamalı dünyanın ötesini, ötelerini ..balık misali çevreleyen denizi..anlamalı maddeyi çepeçevre saran maneviyatı..anlamalı ahireti gerçek yurdunu..
Anlamalı ki, en küçük rüzgarla savrulan değil, fırtınalarda bile ayakta duran olmamız gerektiğini..
Bakmalı, bakmalı ve görmeli Rabbini, kudretini hissetmeli su misali ruhunda..hikmet aramalı başına gelenlerde..bilmeli ki Rabbi her şeye kadirdir..
Tohumdaki bitkiyi, bitkideki çiçeği, çiçekteki rengi, kokuyu duymalı sarhoş olurcasına. Sırrına varmalı kainatın ve en küçükte en büyüğü Yaratan karşısında, acizliğini anlamalı..
Boynunu bükmeli..secde etmeli..deniz misali bedenini ve ruhunu saran, kaplayan Yaradan’ını hissetmeli tüm zerrelerinde..
Balığa sormuşlar, su hakkında ne düşünüyorsun diye, ondan başka bir şey varmı demiş?
Kul’a sormuşlar Allah hakkında ne düşünüyorsun diye, O’ndan başka bir şey varmı demiş?
Rabbimiz sevgidir..kainat O’nun sevgisi üzerine kurulmuştur..
Sormalı insan kendine..SEVGİ’den başka bir şey varmı diye..
Yüce Allah; gönüllerimizdeki aşk ateşini daim yaksın..
Sevgi pınarları sel olup, gönülden gönüle yol bulup aksın..
O’nun yolunda, O’na yürümeyi tüm gönül dostlarına nasip etsin..
Tüm verdikleri ve esirgedikleri için O’na sonsuz hamd-ü senalar olsun..
