Kan damlıyor sensiz yüreğime
Gizli gizli,sıcacık,sessizce
Dokunuyor yalnızlık,buz gibi
Ürperten sessizliği ile ellerime
Nüfus kaydında yaşıyorum yıllardır
Hayallerim komada,durumu ağır
Umutlarım kör,düşüncelerim sağır
Kafa kağıdıma işlenmeliydi bu kahır
Diyorum ki,uyurken kervan geçti,
Kuş uçtu uzaklara,menzil seçti
Ben toz pembe yaşarken,hayatı
Zaman,çocukluğumu su gibi içti
Beş yaşımdayken neylerdim ölümü,
Kim soldurabilirdi ruhumdaki gülümü
Yaşardım içimde,her zaman düğünü
Atılmamıştı hayatıma,vefasızlık düğümü
Yaş gelmişti artık on beşe,
Rest çekmiştim dünyaya,pür neşe
Zannediyordum hayat,bitmez sermaye
Kaygısızdı gülmek,sevinmek beleşe
Elveda ederken bilinçsizce,on beşe
Kader,kaldırıp atmıştı yirmi beşe
Eyvah işte o zaman,karardı,afakım,
Sallandı gençlik tahtı,devrildim ve yıkıldım
Bin Dokuz Yüz Seksen Bir
Üç Eylül daima yanında gelir
Bu tarih kimlikteki,delil
Gençlik saltanatı bende değil
Bekir Kandeferoğlu
