Küçük bir çocuğun feryadı

Anne!!!
Sanadır bu seslenişim...
Neden beni bırakıp gittin..
Hiç mi sızlamadı yüreğin...
Ellerini ellerimden ayırırken hiç mi acımadın...
Niye gittin, neden gittin...
Ben neyledim sanada vurdun beni canevimden anne!!!

Şimdi sensiz, yanlızım anne!..
Üşüyorum, nerdesin anne???
Hadi yine sarsana beni kollarına...
Öpsene beni anne...
Yavrum neden bu kadar üşüdün desene anne...
Hadi yine bakkal amcanın yanına götürüp çikolata alsana bana anne...
Niye duymuyorsun beni!..
Ben neyledim sanada vurdun beni canevimden anne!!!

Ne olur gel anne...
Bırakma beni bir başıma..
Bak ayağımda çorap bile yok...
Sırtımda bi hırka bile yok...
Kollarına al, sar beni anne...
Isır yine yanaklarımı, kanat...
Ağlamayacağım anne, yeter ki gel...
Ben neyledim sanada vurdun beni canevimden anne!!!

Yeter artık dayanamıyorum...
Duy bu çığlıklarımı anne...
Sefalet içinde ölüyorum ...
Gel de kurtar bu yavrunu anne..
Hiç mi özlemedin beni...
Hiç mi özlemedin anne!!!
(Yunus Emre ÇAVUŞ (BeYaZ YoLcU)