Dokunsan, ağlayacak bu akşam
Ufukta altın şapkası dağların.
Suya eğilmiş ağaçlar gibi
Çaresiz ve titrek susayınca arzular.
Irmaklar coşuyor, yağmurlarla bir koşu
Hayâl denizine kavuşmak içün.
Kuş kanatlarında ayrılığın panzehiri
Gümüşten koylarına sessizliğin şiir getiriyor.
ay doğunca çiçek kokulu rüzgâr
bin yıl öteden gelir.
ikindi sularını savurarak eteğinde
kondurur gül goncasını sevgilinin yüzüne.
Arif Dülger
