-
El-Muktedir (c.c)
EL-MUKTEDİR (C.C.)
“Kudret ve kuvvet sahipleri üzerinde dilediği şekilde tasarruf eden ve herşeyi zâtına boyun eğdiren.”
Herşeye karşı izzet ve üstünlük Allah'ındır.
Hiçbir şeyde O'nu acze düşürmek ihtimali yoktur.
O mutlak ve ekmel surette kadirdir.
Kimine Süleymanlık verir, kimine Yusuf güzelliği, kimine Mecnun aşkı.
Yani herşeye kadir olduğu cihetle, dilediği şeyi yaratır ve yine dilerse o şeyde istediği miktar kuvvet ve kudret de yaratır.
İnsanların bazı şeylere mâlik olması, kendi yiğitliklerinden değil Allahü Teâlâ'nın ihsaniyledir.
Meselâ: Meleklerin büyüklerinden olan Cebrail (a.s.)'e öyle bir kuvvet bahsetmiştir ki, lâhzada semâlardan yeryüzüne inebilir.
Bir kanat vuruşta âlemi birbirine katar,
israfil de, yine öyle. Sur'a üfürüldüğünde kıyameti koparacak, bütün kâinat bir anda altüst olacaktır.
Yine bir kulunu Yüce Allah muktedir kılınca, o kul cihanı dize getirebilir.
Nitekim çok kudretli padişahlar bu fena mülkünde hüküm sürmüşlerdir.
Fakat bir zaman sonra kendileri de, ellerindeki kuvvet de bitivermiştir.
Demek ki Allahü Teâlâ'dan başka herşey âcizdir.
Âcizleri kadir yapan, kadirleri zelîl eden ancak O'dur.
Hani vaktiyle halifenin biri bir adamı zindana attırmış, üzerine demir kapıları kapatıp zincire vurdutmuştu.
Bir de baktılar ki az zaman sonra adam Bağdat sokaklarında geziyor.
Tekrar yakalayıp yine zincire vurdular.
Adam zindandan yine çıktı.
Sonra halifenin karşısına götürdüler, halife sordu:
“Bu ne iş be adam?
Biz seni zincire vuruyoruz, sen hemen kendini dışarı atıyorsun.
Seni kim salıveriyor?”
O velî zat tatlı bir tebessümle:
“Beni, dedi, senin güç ve kuvvet yetiremiyeceğin biri dışarı çıkarıyor.”
Halife öfkeyle bağırdı:
“Kimdir o?”
Adam cevap verdi:
“Allahü Teâlâ'dır!”
Allah'ın aziz ettiğini kimse zelil edemez.
O halde, insan rabbinin büyüklüğünü ve herşeye muktedir olduğunu bir an hatırından çıkarmamalı ve elindekilere de güvenmemelidir.
Ancak Allah'a güvenip dayanmalıdır.
Allah'ın yardımından mahrum olan kimse bir şey elde edemez.
Alır götürür burdan, O Cânan'a yol beni.
Sarar ilâhî rahmet, mevc mevc ve kol kol beni.
Bende bir sermaye yok, hep O'na güvenirim,
Lütfuyla mazhar eder nimetine bol beni! Mustafa Necati Bursalı, Esma-i Hüsna Şerhi, Erhan Yayınları: 248-250.
