Bir Karıncadan Ders

BRENDA YAMAÇ tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındı. Birgün
cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katıldı. Tırmanacakları
yere vardıklarında neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir
yamaç çıktı karşılarına. Tüm korkularına rağmen, Brenda azimliydi.
Emniyet kemerini taktı , ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne
tırmanmaya başladı.

Bir süre tırmandıktan sonra nefeslenebileceği bir oyuk buldu. Orada
asılı dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kişi dalgınlığa düşerek
ipi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip hızla Brenda' nın gözüne çarparak
lensinin düşmesine neden oldu.

Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkansızdı.Yamacın ortasında
bir yerlerde kalmıştı ve artık bulanık görüyordu. Lensi onun için çok
önemliydi, ve yukarı tırmanabilse dahi yakınlarda lens alabileceği
hiç bir yer yoktu. Hiç hesapta olmayan bu iş Brenda'yı büsbütün
üzmüştü. Ümitsizlik içerisindeki Brenda, yeni bir ümitlelensini
bulmasına yardım etmesi için Allah'a dua etti.

Yukarıda arkadaşlarından birinin lensi gözünün kenarında bulacağını
ümid ederek tırmanmaya devam etti. Yukarı vardığında bir arkadaşı
gözünün her yerini incelediyse de lensi bulamadı. Brenda çaresizce
yere oturup geri kalanların da tepeye varmasını bekledi.

Boy boy uzanan dağlara bakarken İncil' deki şu ayeti hatırladı "Allah
yeryüzündeki herşeyi gören ve bilendir". Ve düşünmeye
başladı "Allah'ım sen şu anda buradaki tüm dağları görüyorsun. Bu
dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi benim
lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardım et."

Ve sonunda aşağı inme zamanı gelmişti. Patikalardan yürüyerek aşağı
indiler. Aşağı indiklerinde yeni bir grup tırmanmak üzere oraya doğru
geliyordu. Bir tanesi tırmnanmak üzere kayaya doğru
yaklaştığında "Aranızda lens kaybeden var mı?" diye bağırdı.

Bu yeterince şaşırtıcıydı. Bir kız Brenda' nın lensini bulmuştu. Ama
bu nasıl olmuştu?

Brenda' nın sonradan öğrendiğine göre lensi bir karınca taşıyordu ve
yavşça kayanın üzerinde haraket eden lens oradan geçen bir kızın
dikkatini çekmişti.

........

Bu olay size Allah hakkında ne anlatıyor?

Yoksa O, en ufak şeyle bile ilgileniyor mu?

Karıncalar onun için önemli mi?

Tabi ki önemli... onları yaratan, yoktan var eden, ve yaşatan O.

Brenda babasının karikatürler çizdiğini anlatmıştı bana. Ve bu
hikayeyi babasına anlattığında babası şöyle bir resim çizmişti. Bir
karınca ağzıyla lens taşıyordu ve karıncanın üzerindeki baloncukta
şöye yazıyordu.

"Rabbim, bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum, bunu yiyemem ve bu
neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu
taşımamsa, senin için taşıyacağım."

Eğer Allah bir karıncayla dahi ilgileniyorsa, tabi ki bizlerle de
ilgilenecekti. Sanırım Solomon haklıydı. Bir insan bir karıncadan
ders alabilir: "Allah'a güvenin."

Hepimiz genellikle başımız sıkıştığında ya da bir musibete
uğradığımızda ya da bize zor gelen bir işi yapmak zorunda
kaldığımızda:

"Allah' ım, benden bu yükü taşımamı neden istiyorsun. Ben bunda bir
fayda göremiyorum ve bu benim için çok ağır." diye serzenişte
bulunuruz. Bu olayların bizim başımıza gelmesine bir anlam veremeyiz.
Ama bizi yaratan Allah sonsuz hikmet ve ilim sahibidir ve bunları
yapmasında elbette bir maksadı vardır. İtiraz yerine karıncanın
yaptığını yapmak bu gibi durumlarda en doğru seçim olacaktır.

"Evet, nedenini bilmiyor ve anlayamıyorum ama sen bu yükü taşımamı
istiyorsan senin için taşıyacağım."

Çeviri ve Uyarlama: Cemal Karabel