Kadının içtimai hayattaki rolü

Kadının içtimai hayattaki rolü Nebe suresinde “sizi birbirinizi seven ünsiyet eden çift yarattım” denildiğine göre aile hayatının kuruluşunun çok önemli vazifeyi yüklenmesidir.

Kadının hukuku islam’da her şeyden daha üstün tutulmuştur. Allah (cc) “zevc ve zevce arasındaki hukuku benden gayri kimse bilmez” buyurarak efendimize (asm) kitabında ders vermiştir. Bu mana inkişaf etmiş ve “yuvayı dişi kuş yapar” gibi darb-ı mesellere kaynak olmuştur.



Kadınların vazifelerinin çok ehemmiyetli olduğunu bu manalardan anlıyoruz. Bunun için sosyal hayatı bozmaya çalışan insanlar toplum hayatını kendi kafalarına göre şekillendirmek için kadın gibi şefkatin, sevginin ve her türlü güzel hasletlerin menbaı olan kadın unsurunu bozmaya çalışmaktadırlar.

Hazreti Bediüzzaman şefkat kahramanı olan kadınların ahlakını bozan komitelere kahr ile beddua etmektedir.

Kuran onları alet-i hevesat ve oyuncak olmaktan muhafaza etmek için tesettürü emretmitir. Kuranın muallimi olan peygamber efendimiz (asm) ahir zaman devr-i fetretinde yaşlı kadınlara uymayı emretmiştir.

Yine Bediüzzaman hazretleri çocuk terbiyesinde annenin şefkatinin temel olduğunu nazara vererek mazhar olduğu ism-i rahimi validesindeki şefkate bağlamaktadır.

Yine Cenab-ı vacib-ul vücudun mükevvenatta tecelli eden esma-yı hüsnasının arka arkaya tecellilerini nazara verirken cins-i latif olan kadın heykelini kullanmaktadır. Onun kucağını güzellik sembolü olan çiçek temsilleri ile süslemektedir. Ve yine hüsün ve aşkın kaynağını bu temsillere bağlamaktadır.

Bu manaları mevzu yaparak tevhid akidesini herkesin anlayabileceği bir şekilde nazara vermektedir.

Bu kâinattaki rahmeti kâinatı yoktan vareden zat-ı vacibul vücudun rahmetini anlatarak ispat etmektedir.

İnsan terbiyesinde kadının rolü tartışılmaz. Annelik sıfatına ne kadar değer verdiği yine onun ayağının altına en büyük gaye olan cenneti koymakla anlatılmaktadır.

Cenneti altlarından sular akan kasırlar, bahçelerle güzelleştirip his ve duygular paylaşan tahir zevcelerle süsleyen cemil-i zül cemal dünyamızı da oranın bir nümunesi olan aile saadetinin yuvalarıyla güzelleştirip cennete adam yetiştirmektedir. Burada ananın vazifesi çok senaya hürmete değen ehemmiyet verilmesi lazım gelen aile yuvaları o yuvaların sahibi cenneti ayağının altına koyan Muhammed (asm)’a saygili onun ahlakıyla ahlaklanan hürmete muhabbete müstehak analardır.

Aklı dinlemeyen sınırsız şefkat ve sınır konulmayan duygularıyla Adem babamızı cennetten kovduran şefkatli anamız Havva insanı yine ayağının altındaki cennetle cenneti kazandıran yine Havva…

Dünya evine girdi diye ilan ederler. Fakat bu muamelenin ehemmiyetinin kimse akıl etmez. Hep zevk ve lezzet hesap edilir. Sıkıntı ve sorumluluklar kimsenin aklına gelmez. Bu işin içinde cennetten kovulmakta var; tekrar cennete gitmekte…

% 50 ve % 49 oranlarıyla kurulmuş olan Adem babamızın cennetten kovulmasının hikmetinin tavzif olduğu söylenilirde bu vazifede kurulan manevi ortaklığın sorumlulukları hiç nazara alınmaz. Lezzetlerin sıkıntılarla paylaşıllması lazım geldiği nazara alınmaz.

Annedeki şefkat ve cemal babadaki celal ve kemalin yuvanın muvazenesini sağladığını kimse düşünmez.

Buranın dünya olduğu cennet olmadığı tadılan lezzetlerin mukabilinde muhtemel yüz tokadında ihtimal dahilinde olduğunu kimse aklına getirmez.

Ölümden ecelden kaçar. Binlerce meyveleri taşıyan ağaca tırmanır. Bahçenin içindeki haşeratı unutur, gaflete dalar. Her neyse…

Kadın ve yuva; dünya ve içindekiler… insan ve insanın kâinattaki yeri ve sorumluluklar…

İlim ve hikmetle sabır ve metanetle ancak yapılabilecek işler. Başıboş bırakılırsa başka bir ifadeyle vazifeler dağıtılırken arka sıralara çekilip, ücret dağıtımında ön sıralara koşulup fısk sefatına düşülürse o zaman cenneti kazananlarla cehenneme müstehak edenler muvazene edilmez.

Tahribatta eli gayet uzun tamiratta elinin gayet kısa olduğu yaparken habbe habbe yapıp kubbe kubbe yıktığını düşünemeyip kendini sorgulamayan insan ne kadar zavallı…

işte küçücük bir dünyamız olan aile hayatında da aynı kanunlar geçerli. Rabbimizin bu kanunlarını öğrenmeyip nefsimize uyarsak ana baba olarak Allah korusun büyük tehlikeye düşmüş oluruz.

Bunların aksini idrak ettiğimizde inşallah saadet-i dareyne mazhar oluruz.


Mehmet Soslu