Ecelini Bilen Var Mi ?
Şaban Dede rahmetullahi aleyh, Denizli evliyasından gönül ehli bir zattı. Dünyaya rağbet etmez, ahiretini düşünürdü.
Sevdikleri ile tek mevzu üzerinde sohbet ederdi. Ekseri ; Ölüm ve Ahiret.
Bir gün sordu cemaatına:
- Ecel vaktini bilen var mı ?
" ses yok"
- Bir saat yaşamaya senedi olan ?
"çıt yok"
Buyurdu ki:
- Öyleyse neden " Sonra yaparım " diyor bu insanlar ?
Biri kalktı :
- Hocam ilk yapılacak şey nedir ?
- İslamiyeti doğru öğrenmek.
- Ondan sonra ?
- Öğrendiği ile amel etmek .
- Sonra ?
- Başkalarına da öğretmeye çalışmak.
Ve buyurdu ki :
- Müslüman bir anını bile boşa geçirmez. Dünya, hayaldir. Önce yok idi. Sonunda da yok olacak. Ama ahiret sonsuzdur. Hiç yok olmaz.
Bir gün bir eve çağırdılar kendisini. Kalkıp gitti. İçeride ölmek üzere olan bir hasta vardı. Yakınları rica etti.
- Hocam, hastamıza kelime-i şehâdeti telkin etseniz. Biz bir türlü söyletemedik.
Mübarek yanaştı hastaya.
- Haydi Allah de !
" Ses yok "
- Lâ ilâhe illâllah de !
" Tık yok "
Israr edince, hasta açtı gözlerini ,
- Diyemiyorum. Boşuna uğraşma.
- Neden ?
- Dilim dönmüyor.
Ve öldü o hâliyle. Şâban Dede sordu yakınlarına :
- Önceki hayatı nasıldı ?
- Her gün şarap içerdi.
- Namaz kılar mıydı ?
- Hayır.
- Üzülür müydü ?
- Hayır.
- Tövbe eder miydi ?
- Mâlesef.
Başını eğip usulca mırıldandı:
- Nasıl yaşarsanız, öyle ölürsünüz ...
TABLO
Ölümü sığdıramaz,
Akıl daracık koğuk.
Ölemez, çıldıramaz,
Ağlarlar boğuk boğuk.
İlaç yarım şişede,
Koltuk mahzun, köşede,
Ev halkı telâşede,
Ölü yerde, sopsoğuk...
NFK
Dua,sevgi,selam...
