Kalır-1

Akşam, toplarken herkesi evine
Sokaklarda tedirgin, umutsuz bir adam kalır
Issız sokaklarında, kaldırım taşlarında
Uzak bir şehrin.
Adressiz, kimliksiz
Bir yabancı gölgem kalır.

Sıcak evlerin huzur buğusu
Taşarken damla damla camlardan
Öğretmen evinin yağmurlu penceresinde
Gözleri uzaklarda
Yorgun bir silüetim kalır.

Soğuk otel odalarında
Bir damla sıcaklığım kalır
Sönmüş ve kirli aynalarda
Bir kırılgan resmim kalır.
Yağmurlu gecede, tozlu pencerede
Karanlık bir gölgem kalır.

Ben bilirim Adana-Antep yollarını
Bir de sürekli sigara içen kaptan şoförler.
Bitmeyen, hep uzayan ve gurbet kokan kıvrımlarda
Ayrılığı bitirmeyen yollarda
Uzaklara dalmış fersiz gözlerim kalır.

Bir de yalnızlığı bilirim
Belki en iyi onu bilirim
Yorgun dönüşlerin gecesinde
Kimsesiz sokaklarda
Bir ürkek yüreğim kalır.

Kalır 2

Gidiyorum, yollar benimdir artık
Arkamda, ağlayan bir kızıl tan kalır.
Her türlü cefayı veren cananın
Vermediği bir derman kalır.

Ayrılık pek yaman, geride canan kalır
Hepsinden de öte bir özge can kalır.
Umutsuz bir sevdadır bu, yankısız bir feryat
Gönülde, dinlenmeyen bir ferman kalır.

Aşkın saltanatı bitti artık
Geride tahtı devrilmiş bir sultan kalır.
Unut kalbim her şeyi, bundan böyle
Sinede yarım bırakılmış bir serencam kalır.

Ağlarım, gözyaşım sel olur
Yürekte haykıramadığım bir figan kalır

Yanlış Bahar

Sen, ihtiyar dalımda açan tomurcuk
Katı gövdeme bir nefes; taze ve ılık
Kuruyan dalımda yeni açmış gonca
Nasıl unutsam seni ömrüm boyunca.

Sürsem kalbimi uzak diyarlara
Yanlış baharlara açan bu çiçeği
Koparıp dalından…
Kaçsam senden ıraklara
Güz ayazında üşüyen kalbimi alıp elime...

Gitsem; sonu gelmez bir ayrılık
Kalsam; dinmeyen acı, kalbim hep kırık
Bana düşen hayat bu: Ömürlük yalnızlık.

Zamansızdır bu sevda şarkısı
Çınlıyor kulaklarımda gürül gürül
Ne yapsın, çaresizdir gönül
Hiç susmayan bir şarkı içimde:
“Sana geç kaldı bu ömür.”

İnsanlık Ayıbı

Silah sesleri ortalık kan revan
İnsan çığlıkları şiddetli yaman
İnsan aleyhine işliyor zaman
Ateş, kan insanın kalbini yakan

Ortalıkta çocuklar aç perişan
Akıllar yaralı, yürekler viran
İşte bak! Uzakta ağarıyor tan
Ama doğan yeni gün tatsız yavan

Silahlar, askerler sinsi sanki mâr
Şehirler, insanlar olmuş târumar
Sen barış istemişsin neye yarar?
Olmayınca zalımda aşk-ı beşar

Bastığın her toprak bir parça yalım
Askerler yabanıl, silahlar zalım
Gaflete düşmüşler der dünya malım
Bilmezler yoktur bu dünyada kalım

Zulümde dünyanın dört bir köşesi
Kalmadı beşerin tadı neşesi
Susturdular zalımlar sulhçu sesi
Gerdiler gözlere gaflet perdesi

Gafletten insan elbet uyanır
Zulüm edenin ocağına dayanır
Zalımlar bu hesaba zor katlanır
Korlu, dikenli yollara yollanır

Artık vakit geldi ey insanoğlu!
Birleşsin herkes, batılı doğulu
Sıkı tut! Bu medeniyet kolu
Açacak sana eşsiz altın yolu.

Abdurrahman Taşçı

bagırmaayüreğine sağlık hepsi birbirinden güzel şiirlerinin..

Aşkın saltanatı bitti artık
Geride tahtı devrilmiş bir sultan kalır.
Unut kalbim her şeyi, bundan böyle
Sinede yarım bırakılmış bir serencam kalır.

“Sana geç kaldı bu ömür.” bagırmaabu cümleyi aldım :)

Beğenilerin içi Çok teşekkür ederim.
Durmak yok şiire devam :D