Sabredenler vuslata erecektir elbet....
Ben ise Yusuf
Sabredenler vuslata erecektir elbet....”
Beni bir kefeye, seni karşı kefeye koymuşlar.
Ortada tartılan ne sensin ne de ben.
Aşkımız...
Ben senden ayrılıp yukarı çıkınca, sana olan aşkım artıyor.
Senden ayrı değilim zira seni görebiliyorum ve aynı terazideyim.
Ama kefelerimizin ayrı olması buluşmamıza engel oluyor. Bize şimdilik aynı seviyede olmak yetecek. Ama aşkım ağır geliyor ve kefeler bir türlü denge tutturamıyor aşkım.
Sen yukarı çıkınca bunu çok istiyorum
Bu kez sana olan hasretim artıyor.
Ağırlığım sana gölge olmasın diye yukarı çıkmak istemiyorum;
ama bir yandan da senin daha doğrusu
bana olan aşkının ağır gelmesini istiyorum.
Senin gözünde oynayan kişiden, yerinde duramayan bir kişiyim.
Gece benim, gündüz senin olsun bu kefe. Aşkım.
Ve artık dengede duralım.
Evet, acı senin, sevinç benim yanında.
Bu nasıl terazi, bu nasıl ölçü böyle?
Gel ey Şuayp, bana bir şey söyle
yoksa kavmin gibi helâk olacağım.
ALLAHIM dualarımı şifa eyle ona
AMİN AMİN AMİN..
