‘ben erkek gİbİ Şecaatle cennete gİdeceĞİm’

Rivayet edilir ki Şeyh Diyauddin Hazret’in (kuddise sırruhu) bir kardeşi vardı, ismi Muhammed Said idi. Muhammed Said, okumuş olmasına rağmen, virdlerine pek dikkat etmezdi hatta kılık kıyafetine de. Pek derviş meşrep bir âlim gibi durmuyordu. Sigarasını içer, ava çıkardı.

Bu durumdan rahatsız olan Şeyh Diyauddin Hazret, bir keresinde onu karşısına alır:
- Muhammed Said, sen neden cübbe giymiyorsun? Neden sarık bağlamıyorsun? Sen âlim bir adamsın. Ayrıca Seyda-yı Taği’nin oğlusun. Neden evradına dikkat etmiyorsun?

Bu konuşma üzerine Muhammed Said, yarı espirili bir şekilde şöyle der.
- Ben sizin gibi başıma örtü örterek, korka korka cennete gitmeyeceğim. Ben erkek gibi şecaatle giderim cennete.

Onun bu konuşmasına, Şeyh Muhammed Diyauddin Hazret çok üzülür ama belli etmez. Derken aradan zaman geçer. Ve Ruslar, Doğu Anadolu’yu işgal etmeye başlar. Hazret ve tüm müridan silâhlanırlar. Fiili olarak savaşa katılırlar. (Bu savaşın bitiminde, Şeyh Diyauddin Hazret’in sağ kolunun şehid olduğu görülecekti.)

İşte bu sırada, Muhammed Said yanına aldığı birkaç sofî ile stratejik öneme haiz bir vadiye pusuya yatarlar. Muhammed Said, bir arslan gibi âdeta kükremiş ve o vadinin içinde bulunan köprüden geçmeye çalışan Rus askerlerine eman vermemişti. Çok uzak durmalarına rağmen, her geçmeye çalışan askeri, bir keskin nişancı ustalığı ile vuruyorlardı.

Köprünün girişinde, âdeta bir tepecik oluştu, Rus askerlerinin cesetlerinden. Bu hal bir süre devam etti. Ta ki Ruslar, dürbünlerle onun yerini tespit edene kadar. Uzun bir havan ateşi sonucu, Muhammed Said ve beraberindeki sofîler şehid olmuşlardı.

Şeyh Diyauddin Hazret (ks) şehit cenazesinin geldiğini haber alınca, evinin yola bakan tarafına geçti ve yüksek sesle şöyle seslenir:
- Ey benim hane halkım! Hadi çıkın şehidimizi karşılayalım.

Bu çağrı üzerine, bütün aile fertleri dışarı çıkar ve şehidin tabutunu omuzlarına alırlar…

Nihayet, Şeyh Diyauddin Hazret tabutun altında iken ağzından şu cümleler dökülür:
- Herif, erkekçe cennete gideceğini söylemişti ama biz anlamamıştık!

MUHAMMED FARUKİ