Bakmak görmek midir?

http://img03.blogcu.com/images/s/i/m...1268600630.jpg

Bakmak?
Gözlerinin işlevi devam eden herkesin yaptığı bir eylem.

Amaçlı ya da amaçsız.
Hatta bazen algılamamamıza rağmen işgal eder beynimizi.

Sağa sola bakarak yerli yersiz yorarız beynimizi ki ne kadar değerlidir.

Ama görmek bakmak değildir.

Hiç bir zamanda olamaz.

Görmek, baktığımız her şeyin içindeki ince tecelliyi anlamaktır.

Çoğu zaman bakmakla yetiniriz hepimiz.

Tecellileri ince ve yoğrulmuş bir ruh fark edebilir ancak.

Bakan gözdür.Gören ise ruh.

Görmek, karanlığın içindeki aydınlığı, uzaktaki yakını, umutsuzlukta gizlenen umudu bulmaktır.

Sonun içindeki sonsuzluğu fark edip onda kaybolmaktır.

Soğukta dişlerimizi kırarcasına titrerken sıcağı düşünüp ısınmaktır.

Görmek için bakmakta gerekmez bazen.

Gönül görür üstüne düşen ışıkla.

Kör bir insan bile görür gönül gözüyle şayet başarabilmişse kapısını aralamayı.

Sonra açılır birden bütün yollar ardına kadar gözler ve gönül görmeye başlayınca.

İnsan doğuştan bilir bakmayı.Ama görmeyi öğrenir.Neyi göreceğini de kendi seçer.

Bardağın dolu tarafını mı yoksa kar beyaz kağıdın üstündeki siyah bir noktayı mı? Buna kendi karar verir. Bundan, yani görmeyi öğrendikten sonra iyi görmeyi de öğrenmelidir.

Güzel gören güzel düşünür,güzel düşünen hayatından lezzet alır.Güzellikleri görebilmek güzel yaşamanın ilk adımıdır.

Güzel yaşam da mutluluğun.

Sadece görebilmek insanı mutlu edebilir bazen. Bir de gördüğünüz şeyleri yaşayabildiğinizi düşünün ne büyük saadet ne kutsal bir lütuf.

Çok kötü bir yaşama sahip bir insan bile en küçük bir olayı görebilse ne kadar güzelleşir hayatı.

Siyah beyaz tablosuna ekler yepyeni renkler.

Bir kere başladı mı görmeye, devamı gelir; çünkü yaşamımız birbirinden bağımsız değil. Birinin sebebi diğerinin sonucudur. Sebepteki tecelliyi gören sonucunu da tahmin eder mutlaka hakkında hayırlı mı değil mi?

Aslında yapabilsek her şey görmekle başlayacak. Her isyana düştüğümüzde bir adım daha uzaklaşacağız görmeye. Uzaklaştıkça önce yaratandan sonra kendimizden uzaklaşacağız.

Ve sonu gelecek başlamadan en güzel günlerimizin...

Rabbim hepimize güzel görebilmeyi, tecellileri çarşaf gibi ruhumuza serebilmeyi nasip etsin...