Gecenin zifiri karanliginda, kimsesizligin koynunda ve issiz bir kösede aglarken, gözlerimden düsen her bir damlada Sen vardin Ya Rasulallah! Gözlerimde Sen vardin. Sözlerimden Sen vardin. Uykumun en tatli zamaninda. Düslerimin ortasinda Sen vardin. Ben hep bir damla ya$ olmak istedim, bir damla ya$ gözlerinde Ya Rasulallah!
Dünyaya geldigin gün kainat ne kadar sevinmisti acaba? Her zaman bunu düsündüm. Ve bu dünyadan ayrildigin gün sahabe ne kadar üzülmüstü? Ne kadar gözyasi dökmüslerdi ardindan? Bilirmisin Ya Rasulallah, ne kadar istedigimi bir damla ya$ olmayi sahabenin gözünde.Senin icin gözlerinden süzülmeye neler vermezdim.Bilirmisin Ya Rasullah! Benim gözyaslarini cok sevdigimi.Cünkü sensizligin özleminde yanarken hep gözyaslarina sigindim. Seni düsünürken hep onlarda takildim.Seni anarken hep bir damla ya$ bozdu mutlugumu. Ve Sana dogru gelirken bir damla gözyasinin üstünde kürek cektim.
Sen bu dünyadan ayrildigin gün ben yoktum. Ama ben Yusuf' un yüzündeydim. Davud'un sesindeydim. Ben Eyyub'un sabrindaydim. Cünkü ben gözya$ini cok severim. Istemedim gözlerinden ya$ damlatmalarini. Iclerine akittim her zaman, iclerine akittim onlarin ya$ini. Bu yüzden Eyyub' un sabrinda gizlendim. Aslinda benim barinagim gözdür. Cünkü ben gözya$larini cok severim, gözya$ini cok severim...
Zorlu Uhud günüydü. Masum Uhud'da bir imtihan vardi. Oklar can üstüne can aliyor, kilic sakirtilari kulaklari sagir ediyor, tekbir sesleri semaya dalga dalga yayiliyordu. Evet Uhud bugün böyleydi. Melekler seni tavaf ediyordu. Sonra kainati bir hüzün kapladi. Öyle bir hüzündü ki e$ine az rastlanirdi. Gökler, yere ya$larini döküyordu yagmur yerine nedense. Agliyordu kainat. ISte o an ben, bir damla ya$tim Uhud'un üstünde. Ben $ehitleri ta$iyordum.$ehitler vardi üstümde. Ben o zaman anladim ölümün bu kadar güzel oldugunu. En cok Hamza'nin yerinde olmak istedim..$ehit kanlarindan dolayi kipkizildi rengim. Kipkizildi rengim ürkütürcesine.Sonra seninle bulu$tum ödüllendirilircesine. Kavu$tugum andi Peygamber' in gözlerine. Katildigim andi Peygamber' in sözlerine. Saplandigim andi, sözlerin özlerine. Ya Rasulallah! Uhud'da destanlar yazilirken, gözlerden ya$ süzülürken,o ya$larin kaynagi bendim.
Eyyub'un sabri bendim. Ve Uhud'u Eyyub' un sabri bile durduramadi.
Gözlerden damla damla ya$lar yagdi. Ya$Lar kalplerde cogaldi. O ya$lar nice yürekler dagladi. Kalplerde güne$ gibi parladi.
Ya Rasulallah! Ya Rasulallah! Iste benim hikayem budur.
Ben yüzyillar sonra da dü$tüm gözlerden. Ama icimde bir huzursuzluk vardi. Bir istegim vardi senden, söylemekten kacindigim. Ve $imdi istiyorum :
Göz Ya$IN oLaBiLiRMiYiM?
