Ey Merhamet Sultanı,affeyle,tevbekarım ...!

Dünya derler bir dilber halk eylemis ki Huda,
Her tavrında bin davet,her telinde bin eda..
Tıg gibi endamıyla geçerken vadilerden,
Dağ gibi yigitlere alev dokunur birden !

Değil eli,nefesi degse dag üzerinde,
Bir an ,savrulan küller görünür dag yerine..
Bu afetin külünü paklamaz tüfan bile,
Bir belalı dilber ki,her büsesi bin cile...

Ona meftün olalı,her bir yanım kan aglar,
Hadde vurulamaz hic uğradıgım belalar..
Kara-kara bulutlar kümelendi basıma,
Bagrımdaki inlere yılan çıyan dolustu..

Çekip gitti bülbüler vermeyınce gül,mustu,
Ucmaz oldu ufkumda hic bir kus,hatta sinek,
Acmaz oldu ne bir ot,ne bir cicek...

simdi vardım havzına,cöle dönmüsken bagım,
Bir damlacık lutfet ki hayat bulsun topragım.
Bu denli badireden,pismanlıktır tek karım,
Ey Merhamet Sultanı,affeyle,tevbekarım ...!

alıntı