Abdülkadir Geylani

Abdülkadir Geylani...

Asil adi, Muhyiddin Ebu Muhammed bin Cengi Dost’tur. 1078 yilinda Geylan’da dünyaya geldi. Din egitimine burada basladi. Daha sonra Geylan’dan Bagdat’a geçerek egitimine burada devam etti. Hanbeli mezhebini seçerek fikihta bu mezhep üzerinde yogunlasti. Ebu Said medresesinde dersler verdigi siralarda tasavvufla tanisti. Uzun bir tasavvuf egitiminden sonra Kadiri tarikatini kurdu.
Çogunlugu vaaz ve nasihatlerinden olusan El-Gunye, El-Fethü’r Rabbani, El Fütühul Gayb bize kadar ulasan kitaplari arasindadir. Abdulkadir Geylani Hazretleri 1166 yilinda Bagdat’ta vefat etti. Her yil milyonlarca kisi tarafindan ziyaret edilen kabri, su anda Bagdat’ta genis bir külliye içerisindedir. Abdülkadir Geylani Hazretleri söyle demistir:
Kuran ile amel etmek seni Kuran’in mevkiine yükseltir, oraya oturtur. Sünnet ile amel etmek seni Allah’in Resulü Peygamber Efendimize (sav) yükseltir. Resulullah, kalbi ile ve manevi himmetiyle, Allah dostlarinin kalbi çevresinden bir an bile ayrilmaz. Allah dostlarinin kalplerini güzellestiren, kokulayip buharlayan odur. Onlarin özlerini tasviye eden, menfi duygulardan temizleyen ve tezyin eden odur.
Sen Allah’i zikret ki, O’da seni zikretsin. Allah’i zikret ki o zikir günahlarini döksün. Günahsiz olarak kalasin. Günahsiz itaatkar bir mümin olasin. Iste o zaman O seni zikreder. O zikir seni öyle sarar ve mesgul eder ki, birsey isteyecek vakit bulamazsin. Bütün gayen ve maksudun O olur.
Ey ahali! Islam agliyor. Elini basina koymus; su facirlerden, su fasiklardan, su bid’at ehlinden, su zalimlerden, su yalanci sahidlik libasi giymislerden, sahip bulunmadiklari faziletleri kendilerinde var gösteren su kuru iddiacilardan, yaka silkiyor. Onlara karsi ihlas sahibi Müslümanlardan yardim talep ediyor.
Yiyip içmen, veda yiyip içmesi olsun. Aile arasinda bulunusun veda bulunusu olsun. Mümin kardesinle bulusman veda bulusmasi olsun. Kalbine hep emanet oldugunu, daima veda etme halinde bulundugunu nakset. Kaderi baskasinin elinde bulunan kimse nasil emanet ve veda etme halinde olmaz ki? Zira yarin ne olacagini, islerin nereye varacagini, kaderinin kendisine neler getirecegini bilmemektedir.
Öyleyse hemen tövbe et, bir daha islememeye azmeyle. Onlardan siyril, seri adimlarla Mevlana kos. Tevbe ettigin zaman hem zahirin hem batinin tövbe etmis olsun. Tevbe, Allah katinda makbul kul olmanin temelidir. Halis bir tevbe ile ve Allah’tan hakikattan haya etmek suretiyle üzerindeki günah elbiseni çikar, at.
Ey Allah’in yolunu arkasina atip dünya islerine itina gösteren kisi! Seni insanlari memnun eden, fakat Allah’i kendisine öfkelendiren kisi olarak görüyorum. Hiç süphe yok ki yakinda sen o dünyadan alinacaksin. Ölüm seni oradan ayiracak. Seni yakalamasi pek elemli, pek siddetli ve pek çesitli olan zat yakalar ve oradan alir. Bir anda herseyini kaybeder ve herseyinden ayrilirsin. (Fethü’r-Rabbani)