Namaza baŞlarken besmele okumak

894- Enes b. Malik (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Bir gün Rasûlullah (s.a.v) aramızda otururken içinde bulunduğu durumdan kurtulmak istercesine uykuya dalar gibi oldu sonra tebessüm ederek başını kaldırdı. Biz: “Seni güldüren nedir? Ey Allah’ın Rasûlü” dedik. Buyurdular ki: Az önce bana: “Dünyada herkesi ahirette sadece mü’minleri rahmetine alan Allah adına başlarım. Biz sana Kevser’i verdik. Öyleyse Rabbin rızasını kazanmak için namaz kıl kurban kes, asıl sonu güdük olan sana buğzeden kimsenin kendisidir.” Kevser sûresi nazil oldu. Daha sonra Rasûlullah (s.a.v): “Kevser nedir? biliyor musunuz?” dedi. “Allah ve Rasûlü bilir” dedik. Sonra şöyle dedi: “O Cennette bir nehirdir. Rabbim onu bana vaad etti. Bu nehrin bardakları gökteki yıldızlar kadar çoktur. Ümmetim ondan içmeye gelecek, ümmetimden biri oraya gelince engellenecek, Ben de Rabbim, o benim ümmetimdendir diyeceğim. Bana şöyle denilecek: “Senden sonra onun ne bidatler ortaya çıkardığını bilmezsin.” (Müslim, Salat: 14; Ebû Davud, Salat: 124)
895- Nuaym el Mücemmir (r.a)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Ebû Hüreyre (r.a)’nin arkasında namaz kıldım, okumaya Besmele ile başladı sonra Fatiha sûresini okudu. Fatihayı bitirince Âmin dedi. Cemaatte: “Âmin” dediler. Her secdeye varınca “Allahü ekber” diyordu. Selâm verince şöyle dedi: Benliğim kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki: Namazını Rasûlullah (s.a.v)’in namazına en çok benzeten benim. (Sadece Nesâi rivâyet etmiştir.)