Hamd ve sena, alemlerin Rabbi Allah’adır; selat ve selam, yüce peygamberimiz
ve efendimiz Muhammed Mustafa’ya (s.a.a) ve masum Ehl-i beytinedir.
1-Kur’an-ı Kerim, insanı üstün melekler seviyesine yüceltir ve insan ile
cehennem arasında engel olur...
2-Kur’an-ı Kerim, gerçek anlamıyla kendisini okuyan kimseye alçak
gönüllülük, bağlılık, yücelik, izzet ve ziynet kazandırır ve Kur’an’ı
hatmeden kimseye de teyidî peygamberlik nimeti verilir...
3-Kur’an okumak hafızayı güçlendirir...
4-Kur’an okumak, vatanında bulunanların mertlik/cömertliğidir...
5-Kur’an okumak, dostun kitabını okumak ve onu anmak olduğu için insana
zindelik, mutluluk, neşe ve gençlik verir.
6-Kur’an okumak, insanın gönlüne parlaklık kazandırır.
7-Kur’an okumak, bir yandan ruh ve bedeni etkilerken, diğer yandan da
kalplerin Allah’a yakınlaşmasını ve bedenin huşu edinmesini sağlar.
8-Kur’an okumak, hastalıklara şifadır.
9-Kur’an okumak ruhun güçlenmesine neden olur. Çünkü soyut ruh, ilahi nurla
beslenir ve güç alır.
10-Kur’an insanı korur. Çünkü bireylerin ve halkların hem olgunluk ve hem de
helaket etkenlerinin tümü Kur’an-ı Kerim’de açıklanmıştır. Bu nedenlerden
ibret dersi çıkaran birey ve halklar, elbette ki kendilerini helak olmaktan
koruyacaklardır.
11-Kur’an-ı Kerim, insan için hidayet ve saadet kitabıdır. İnsan, dünya ve
ahiret hayatlı bir varlık olduğundan dolayı Kur’an-ı Kerim, insan hayatının
her iki boyutunu güvenceye alır ve iyileştirir.
12-Katılaşma, kalbin hastalıklarından biridir ve kalbin yumuşaması, bazı
etkenlere bağlıdır ve bu etkenlerden biri de öğüttür.
Bu haftaki hutbenin konusundan ibaret olan on üçüncü ders ise, şundan
ibarettir:
13-Kur’an-ı Kerim okumak ve onunla menus olmak, insan için ve insan yaşamına
bereket getirir.
Konuya girmeden önce “bereket-mübarek” kelimelerini kısaca açıklamak ve
lügat bilginlerinin bu kelimeler hakkındaki görüşlerini sizlere aktarmak
istiyorum.
Ragıb-ı İsfahanî bu kelimeleri şöyle açıklamaktadır: Bereket ve mübarek
kelimeleri, devenin göğsü manasına gelen “berk” maddesinden türemiştir. Bu
bağlamda “bereke’l beîr” cümlesi, devenin yere diz vurması/yatması anlamına
gelmektedir. Suyun biriktiği yere ve gölete Arapçada “birke” denmesi de
suyun belli bir yerde durmasıyla ilintilendirilmiştir.
İlahi hayır da, bir tür yerleşme ve birikme olduğu için “bereket”
kelimesiyle ifade edilmiştir.
İlahi hayırın olduğu şey de “mübarek” kelimesiyle tanımlanmıştır...
Ragıb-ı İsfahanî, konuyla ilintili olarak şöyle devam etmektedir: İlahi
hayır, kimsenin hissedemeyeceği ve sayamayacağı şekilde bir yerden
kaynaklanır. İşte bundan dolayı hissedilmeyen bolluk “mübarek” diye
nitelenmektedir.
Kur’an-ı Kerim mübarek bir kaynaktan inmiştir ve mübarek bir yerden inen
şeyin kendisi de mübarektir. Kur’an-ı Kerim bu hususta şöyle buyurmaktadır:
“Ne yücedir şânı, Furkân'ı âlemleri korkutmak üzere kuluna indirenin.”
Ayrıca Kur’an-ı Kerim mübarek bir gecede inmiştir. Yani hem Kur’an’ın indiği
kaynak ve hem de indiği zaman mübarektir. Kur’an-ı Kerim bu hususta da şöyle
buyurmaktadır:
“Hâ mîm. Andolsun her şeyi açıklayan Kur'ân'a. Şüphe yok ki biz onu, kutlu
bir gecede indirdik, şüphe yok ki biz, insanları korkuturuz.”
Ayetin vurguladığı kutlu/mübarek gece, bir yılın yazgısının belirlendiği ve
kararlaştırıldığı kadir gecesinden ibarettir.
Kur’an-ı Kerim’in indiği kaynak ve zamanın mübarek olduğuna dikkat edilecek
olsa, Kur’an-ı Kerim’in özünün de mübarek ve bol hayır kaynağı olduğu
anlaşılacaktır. Kur’an-ı Kerim bu gerçeğe, aşağıdaki ayetlerde şöyle temas
etmektedir:
“Bir kitaptır bu ki onu, kutlu olarak sana indirdik, âyetlerini iyice bir
düşünsünler aklı başında olanlar ve ondan öğüt alsınlar diye.”
“Bu kitabıysa kutlu olarak indirdik, artık ona uyun ve çekinin de rahmete
kavuşanlara katılın.”
“Sana, şehirlerin anası olan Mekke halkını ve çevresindeki bütün insanları
korkutmak, Tanrı azâbını onlara haber vermek için bu kutlu ve onlarda
bulunan kitapları gerçekleyici kitabı indirdik ve âhirete inananlar,
namazlarını dâimâ kılarak bu kitaba da inanırlar.”
Kur’an-ı Kerim’i mübarek kılan etkenlerden bir diğeri de, Kur’an’ın hikmetli
bir kitab oluşudur; Kur’an-ı Kerim gerçek öğretiler, şeriat, ibret ve
öğütler kitabıdır.
Allame Muhammed Hüseyin Tabatabaî şöyle buyurmaktadır: Hikmet, insanın
saadetini içermesi bakımından, yaratılış başlangıcı ve mead gibi hak ilahi
öğretiler gerçeğiyle ve de insan saadetiyle ilişkili olup dinî öğretilerin
alt yapısını oluşturan tabiat aleminin gerçek öğretileriyle uyuşan ve
örtüşen olgudur.
Bu bağlamda aşağıdaki ayetler konuya ışık tutmaktadır:
“Yâ Sîn. Andolsun, beyanında hikmet, hükmünde metanet olan Kur'ân'a. Şüphe
yok ki sen, gönderilenlerdensin.”
Kur’an-ı Kerim’in hikmet kaynağından indirildiğini de şu ayetler
buyurmaktadır:
“Elif lâm râ; bir kitaptır bu ki âyetleri, delillerle sağlamlaştırılmış,
sonra apaçık bildirilmiştir, hüküm ve hikmet sâhibi olan ve her şeyden
haberdâr bulunan Tanrı katından inmedir.”
“Ve şüphe yok ki sen, Kur'ân'ı, hüküm ve hikmet sâhibinin, her şeyi bilenin
katından almadasın.”
“Bunlardır beyanında hikmet, hükümlerinde metânet bulunan kitabın âyetleri.”
“Ne önceden onun hükümlerini iptâl eden bir kitap gelmiştir, ne de ondan
sonra gelir ve bâtıl, ona zarar veremez; hüküm ve hikmet sâhibinden, hamde
lâyık mâbut tarafından indirilmiştir.”
Hikmet kitabı olan Kur’an’a ulaşan kimse, büyük bir hayıra ulaşmıştır. Bu
bağlamda Kur’an-ı Kerim şöyle buyurmaktadır:
“Dilediğine hikmet ihsân eder ve kime hikmet ihsân ederse şüphe yok ki o,
çok hayra nail olmuş demektir, fakat bunu, aklı başında olanlardan başkaları
düşünmez bile.”
Bu hususta masum önderlerden rivayet edilen bir hadis şöyledir:
“Kur’an okunan eve Allah’ın bereketleri iner ve o tertemiz Kur’anî ev,
gökyüzü sakinleri için ışık saçar. Günah ise bereketlerin kesilmesine,
nimetlerin değişmesine ve de belanın inmesine neden olur.”
Konuyla ilintili olarak Kur’an-ı Kerim şöyle buyurmaktadır:
“Bozgun belirdi karada ve denizde, insanların elleriyle kazandıkları suçlar
yüzünden; bu da, belki dönerler, vazgeçerler diye yaptıklarına karşılık
çekecekleri cezânın az bir kısmını onlara tattırmak için.”
“Ve size gelip çatan her felâket, ellerinizle kazandığınız bir şeydir ancak
ve çoğunu da bağışlar.”
Kur’an-ı Kerim, Allah’tan sakınmakla ve temiz bir yaşam tarzı içinde olmakla
ilahi bereketlerin nazil olacağına şöyle vurgu yapmaktadır:
“Sizi korkutmak için içinizden birisine Rabbinizden vahiy gelmesine şaşıyor
musunuz? Hatırlayın ki sizi Nûh kavminden sonra hükümdâr etti, boy-pos,
kuvvet-kudret bakımından da onlardan üstün etti sizi. Siz de Allah'ın
nîmetlerini anın da murâdınıza erin, kurtulun.”
O fakirlik yaratandan korksaydın eğer
Yeryüzünde keşfederdin ne hazineler
İnsan, Kur’an okumak ve ona uymakla takva edinir; takva edinen insana da
maddî ve manevî rızıklar nazil olur.
Yüce Peygamberimiz (s.a.a) şöyle buyurmaktadır:
“Kur’an okuyarak evlerinizi nurlandırın; Yahudiler ve Nasraniler gibi
evlerinizi mezarlar edinmeyin. Onlar manastır ve havralarda ibadete durdu ve
evlerinde ibadet etmediler. Oysa ki evde ne kadar çok Kur’an okunacak olsa,
o kadar hayrı artar ve ehli çoğalır. Gökyüzündeki yıldızların dünya
sakinlerine ışık tuttuğu gibi o ev de gökyüzü sakinlerine ışık tutar.”
İmam Cafer-i Sadık (a.s) da bu bağlamda şöyle buyurmaktadır:
“Kur’an’ın okunduğu ve Allah’ın anıldığı evin bereketi artar; o eve melekler
iner ve şeytanlar da o evden uzak dururlar. Gökyüzündeki yıldızların yeryüzü
sakinlerini aydınlattığı gibi o ev de gökyüzü sakinlerine ışık tutar.
Kur’an’ın okunmadığı ve Allah’ın anılmadığı evin bereketi ise azalır;
melekler o evden uzaklaşır ve o ev şeytanların uğrak yeri olur.”
