Lokman hekimden nasihatler

Ey oğlum! Helâl kazanarak yoksulluktan korun! Yoksul düşen kimse üç musîbetle karşılaşır:

1- Din zayıflığı; çünkü fakîrlik, insanı kötülüğe sürükler.

2- Akıl zayıflığı; çünkü ihtiyâç düşüncesi insanı şaşırtır.

3- Mürüvvet ve insanlığı kaybolur. Bunlardan daha büyüğü de insanların maskarası olur.

Ey oğlum! Mide dolunca; tefekkür uyur, Hikmet lâl (dilsiz) olur ve âzâ ibâdetten tembelleşir.

Birisi Lokman Hakîm'e:" İnsanların sana gelip, sözünü dinlemelerine şaşıyorum, deyince şöyle cevap verdi:

"Ey kardeşim! Sana söyleyeceğime kulak verirsen, sen de böyle olursun. Beni gördüğün duruma getiren şeyler; gözümü harâmdan korumam, dilimi tutmam, yemede ölçülü olmam, nâmusumu korumam, doğruyu söylemem, ahdime vefâ etmem, misâfirime ikrâmda bulunmam, komşumu korumam ve beni ilgilendirmeyen şeyleri terketmemdir."

Hazret-i Lokman Hakîm'e:

"Terbiyeyi kimden öğrendin?" dediler. O da:

"Terbiyesizlerden. Onların beğenilmeyen her şeyinden sakınmak sûretiyle" buyurdu.

"Hikmeti kimden öğrendin?" dediler.

"Basacakları yeri görür gibi bilmeden ayağını yere koymayan âmâlardan (körlerden)" buyurdu.

Resûl-i ekrem efendimiz, Hazret-i Lokman'dan haber vererek:

"Lokman, oğluna; ü teâlâ kendisine emânet edilen şeyi korur. Ben de seni, malını, dînini ve amelinin sonunu, ü teâlâya emânet ediyorum dedi," buyurdu.