SANA UMUT TOPLAYACAĞIM UMUDUNUN TÜKENDİĞİ YERDE…
Derler ki hayat umut ettiğin kadardır
Umudun hiç tükenmesin;
Yüreğinde umut ateşi hiç sönmesin
Ömrün uzun hayatın mutlu olsun…
Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…
Dikenli taşlı yollar;
Sana bize mahsus değildir
Hayat acılar olsa da güzeldir…
Dertler çileler ve özlemler
Sanma ki bize özeldir
Her şeye rağmen hayat yaşamaya değerdir…
Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…
Bir bak en derin aşkların timsali güle
Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri
Nasıl yırtmıştır en gönülden sevenleri
Oysa onları çeken sadece bir umuttu
Aradıkları sadece bir damla mutluluktu
Ve gül üç günde yapraklarını döktü…
Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…
Hayat bir bardaktır yarısı dolu yarısı boş
Hep boşlar olmasın kısacık ömrümüzde
Bir bak öbür yarısı biraz daha loş
Bir damla suda bile varsa hayat
Koş ey sevgili imkansız deme
Belki küçük dünyamıza büyük gelecek
Gri yağmur bulutları bizi bekliyor...
Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…
