Damda ne arıyorsun?.

Behlül Dânâ “rahime-hullahü teâlâ” zamanında bir kişi dînin emirlerine uymaz, ama; “Yâ Rabbî, bana Cennetini nasib eyle” diye duâ ederdi.
Bir gece yine böyle duâ edip uyumuştu ki, damda tıkırtılar işitti.
Uyanıp, dama çıktı merakla.
Gördü ki, biri damda dolaşıyor.
Seslendi ki:
- Ey kişi, damda ne arıyorsun?
Hazret-i Behlül cevap verdi:
- Devem kayboldu da onu arıyorum.
Sesinden tanıdı Onu:
- Sen misin Behlül?
- Evet benim.
- İyi ama kaybolan deve hiç damda aranır mı?
Hazret-i Behlül;
- Peki yattığın yerden Cennet istemek olur mu? dedi. Sen, ibâdet etmeden Cenneti istiyorsun. Bu, daha abestir.

EN ÇOK NE VAR?
Bir gün de Harun Reşid’e;
- Ey halîfe! Yerin altında, yerin üstünde ve gökyüzünde en çok ne vardır? diye sordu.
Harun Reşid biraz düşünüp;
- Yer altında en çok ölüler, yerin üstünde bitki ve hayvan, göklerde ise en çok olan melekler‘dir, dedi.
Hazret-i Behlül başını kaldırdı:
- Hayır, bilemedin.
- Peki sen söyle bakayım.
- Yer altında çok olan, ölüler değil, ölülerdeki pişmanlık‘tır, dedi. Zira her ölü; “Keşke daha çok ibâdet etseydim” der ve üzülürler. Ama hiç faydası olmaz.
Harun Reşid sordu:
- Peki yer üstünde çok olan nedir?
- Yer üstünde çok olan, insanların hırs ve tamahları, yâni uzun emellere sahip olmalarıdır. Göklerde ise meleklerden daha çok âdil hükümdarların kazandığı sevaplar vardır...