Allah'a giden yol, Resul'’nü sevmektir

Allah Resulü (sav) Kâinatın Efendisi, bizim en güzel örneğimiz ve Allah'ın sevgilisidir. Şu fani âlemde, nefsimize hoş gelen onca şey içinde, bizi çevreleyen pek çok insan içinde her şeyden ve herkesten, mallarımızdan, çocuklarımızdan, anne ve babalarımızdan çok sevmemiz gereken varlık O'dur. http://www.milligazete.com.tr/dosyal...r-medium-0.jpg
http://adsrv.prodestek.com/www/deliv...ERE&n=a831eec1

Hz. Muhammed'i Sevmek Allah'ı Sevmektir

Kur'an'da Yüce Rabbimiz, Allah'ı sevmenin yolunun Resulünü sevip, yolundan gitmekle mümkün olduğunu belirtmektedir. "De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın." [Âl-i İmran 3/31] Biz müminler Allah Resulünü tüm varlığımızdan önce ve çok sevmeliyiz.
"De ki: Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, hısım akrabanız, kazandığınız mallar, zarara uğramasından korktuğunuz ticaret, hoşlandığınız meskenler, size Allah'tan, Resulünden ve Allah yolunda cihattan daha sevgili ise artık Allah'ın emri gelinceye kadar bekleyin. Allah fasıklar topluluğunu hidayete erdirmez." [Tevbe 9/24]
Yakınlarımız, çocuklarımız, mallarımız, bizi bu fani dünyaya bağlayan her ne var ise hepsi peygamberin bir zerresi hükmünde bile değildir. Eğer O'na olan sevgimiz kendi nefsimizden bile fazla değilse geçersizdir.
Abdullah bin Hişam (ra) anlatıyor:
Allah Resulü ile beraberdik, Ömer(ra)'in elinden tutmuştu. Hz. Ömer dedi ki:
- Ey Allah'ın Resulü! Sen bana, nefsim hariç her şeyden daha sevimlisin. Resulullah (sav) hemen şu cevabı verdi:
- Hayır, ey Ömer! Nefsimi elimde tutan Allah'a yemin ederim ki, ben sana nefsinden daha sevgili olmadıkça olmaz (imanın eksiktir)
Hz. Ömer:
- Bundan sonra sen bana nefsimden de daha sevgilisin!
Bunun üzerine Allah Resulü (sav):
- İşte şimdi oldu (kâmil imana erdin) ey Ömer, buyurdu. [Buhari, Kütüb-ü Sitte 12/398 H. No: 4356]
Görüldüğü gibi Peygamber Efendimizi, kendimizden bile çok sevmemiz, kâmil bir imanın gereğidir.
Bu aşkla zaten sahabe-i kiram, O'nun ayaklarına bir diken bile batmasına razı olmazlardı.
O'nun en ufak bir yerinin bile incinmesine rıza göstermezlerdi. Bunları biz de istemeyeceğiz. Ama sadece bunları istemek yeterli midir? Bir Müslüman'ın Peygamberini sevdiği nasıl anlaşılır, bunu nasıl ortaya koyar?
Hz. Peygamber'i seven ne yapar?

- Âlemlere rahmet olarak gönderilen Efendimizi (sav) seven, bağlanan, inanan bir mü'min; O'ndan gelen bütün bilgileri kabul edip inanır. Allah Resulünden bize ulaşan Kur'an-ı Kerim ve Sünnet-i Nebevi'nin hak ve doğru olduğunu kabul eder.
- Allah Resulünü seven kişi; O'nun hayatını, mücadelesini, en geniş anlamıyla öğrenerek, ders ve ibretler çıkarır.
- O'nun eşsiz yaşam biçimini, sünnet-i seniyyelerini, kendi hayatına tatbik etmenin azami gayreti içinde olur. Çünkü O, bizim en güzel örneğimizdir. Ancak O'na mal edilen uydurmalardan da kaçınır.
- Âlimlerin titiz araştırmaları ve süzmeleri sonucu elde edilen, kayıtlara geçen sahih hadis-i şerifleri okur, arkadaşlarıyla bir araya geldiğinde mutala eder, kavramaya çalışır.
- Allah Resulüyle ilgili iki zıt ve yanlış anlatıştan kaçınmaya çalışır. O'nu, ne Allah ile kulları arsında sıradan bir aracı, postacı olarak görür, ne de, hayatını ve mücadelesini olağanüstü ilahi vasıflarla yüklü olarak görür. Yani Efendimiz, hâşâ sıradan bir insan da değildi ama Hıristiyanların inandığı gibi bir ilahi varlık da değildir. Bu yüzden, Yüce Allah'ın Kur'an'da ve Efendimiz'in (sav) hadislerde belirttiği ölçü ve kıvam üzerinde bir bağlılık içinde olur.
- Efendimiz (sav)'a bol bol salât-ü selam getirir, dua eder, şefaatini talep eder.
O'nu Seven Ne Kazanır?

- Allah Resulünü seven kişi, elbette başta Allah'ın sevgisini kazanır.
- Peygamber Efendimiz kendisinden razı olur.
- Ahirette Allah'ı rahmetine nail olması umulur.
- Peygamber Efendimizin şefaatine kavuşması temenni edilir.
- Dini yaşama arzusu ve iradesi güçlü olur.
- Dünyada Cenab-ı Allah'ın yardımına mazhar olur.
O'nu sevmek Allah'ın emridir.
Peygamberimizin (sav) özel arzusudur.
Mü'min olmanın bir gereğidir.
Çünkü O; bizleri küfrün karanlığından İslam'ın aydınlığına çıkarmaya vesile olan zattır.
O oldu ki, bugün yeryüzünde milyarı aşan tevhid ehli oldu.
Rabbine secde eden inananlar vardır.
Dünyayı huzur ve selam (barış)a çağıran yürek ehli insanlar vardır.


Kaynak: Mehmet Nezir Gül