Belki yine birgün diye düşünüyorum kendi kendime ama asla; bıraktım hem ben bir kere ,hem de seneler önce... Bir uçurtmanın ipini elinde tutamazsın ; ellerinden gözünün önünde kayar ya .!Elinden birşey gelemez ...Ağlamak istersin burnunun direği sızlar,gözlerin dolar ama bir şeyler buna engel olur ya; İşte ben de böyle bıraktım hayallerimi, umutlarımı ...
Gerçeğe ulaşamayan hayaller de boşuna değil miydi zaten ? Tıpkı elinde duran ama bir türlü uçamayan uçurtman gibi...Gökyüzünde bir sürü uçurtma gezerken,senin uçurtman elindeyse daha fazla uğraşmanın anlamı yoktu da zaten .Uçurtman kötü yapılmışsa sen nasıl onu uçurabilirdin ki uzmanı olsan bile ?En iyisi de yenisini tasarlamaktı belki.Ama;
o uçmayan uçurtmayı bırakıp, yenisini yapmaya işte benim dermanım kalmadı.Bıraktım artık hayal kurmayı ...Bıraktım artık uçmayan uçurtmamın peşinden sürüklenmeyi...Sadece gerçeklerim var artık benim.Duyu organlarımla algılayabildiğim ,somut gerçeklerim.Yok artık yeri ne saçma sapan hayallerin ne de boş ümitlerin ...
