Kiyamet gününde nebilerin ve sehitlerin gipta edecegi kimseler

Kiyamet gününde nebilerin ve sehitlerin gipta edecegi kimseler
Hz. Ömerin rivayetine göre, Resulullah (asm.) söyle buyurmustur:
“Mutlaka Allah’in kullarindan bazi insanlar vardir ki, onlar ne Peygamber, ne de sehitlerdir. Fakat kiyamet gününde, Allah katindaki makamlarindan dolayi nebiler ve sehitler onlara gipta edecekler.”
Sahabeler dediler:
“Ey Allah’in Resulü bize haber ver, onlar kimlerdir?”

Resulullah:
“Onlar öyle bir topluluk ki, aralarinda bir akrabalik, alip verecekleri mal- mülk olmaksizin Allah için birbirlerini severler. Hem, vallahi süphesiz onlarin yüzleri piril piril nurdur. Süphesiz onlar nur üzerindedirler. (Isleri nurdur) insanlar korktugu zaman onlar korkmazlar, halk mahzun oldugu zaman onlar mahzun olmazlar” (1) buyurdu ve su ayeti okudu: “iyi bil ki, Allah’in velilerine, sevdiklerine korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir.”

Bir baska rivayet de söyledir:
“Mutlaka Allah’in kullarindan, nebilerin ve sehitlerin kendilerine gipta edecekleri kullar vardir. Sahabeler tarafindan denildi ki: Onlar kimlerdir ey Allah’in Resulü, bize haber ver ki onlari sevelim. Resulullah onlarin bu istegi üzerine, söyle buyurdu: Onlar öyle bir topluluktur ki, aralarinda mal (ticari iliski) ve akrabalik olmaksizin birbirlerini severler. Onlarin yüzleri nurdur. Nurdan minberler üzerindedirler. Halk korktugu zaman korkmamayi sürdürürler. Insanlar mahzun olduklari zaman onlar üzülmezler” dedi ve sonra “Dikkat edin! Mutlaka Allah’in evliyasi için korku yoktur, onlar mahzun da olmazlar.” ayetini okudu. (2)



Resulullah (asm.) kendisinden sonra gelecek ‘kardesleri’ni bir baska hadis-i serifte söyle dile getirmisti. Ebu Hureyre’nin bildirdigine göre, bir gün “Resulullah (asm.) kabristana geldi ve: “Ey müminler yurdunda yatanlar, selam üzerinize olsun. Insaallah biz de size kavusacagiz buyurdu”. Sonra hasretle iç geçirerek: “Kardeslerimi öyle görecegim geldi ki” diye ekledi. Yaninda bulunan sahabeler: “Ey Allah’in Resulü biz senin kardeslerin degil miyiz? dediler. Resulullah (asm.): “Sizler ashabimsiniz, kardeslerim henüz gelmis degildir.” buyurdu.

Yukarida geçen hadislerde oldugu gibi burada da Resulullah, ashabdan bir kismi ile Medine kabristani yanindan geçerken kendisinden sonra gelecek “Ihvani’ni görme arzusunu” ve onlara olan hasretini ifade etmektedir. Çünkü dünyada onlari görmesi mümkün olmayacaktir. Onlar Resulullah buradan göçtükten sonra, su veya bu zamanda, Allah dilediginde hayat sahnesine çikacaklardir. Onlarla ancak ahirette görüsmek nasip olacaktir.

Sahabeler, onun hasretini bir nebze olsun söndürmek için, kendilerinin ona olan yakinliklarini bildiklerinden, “Biz senin kardeslerin degil miyiz?” diye sormuslardir. Fakat Resulullah (asm.) onlara “Ashab” digerlerine “ihvan”(kardes) ünvani vermistir. Resulullahin devrinde onu görenler, sohbet edenler sahabe veya ashab diye anildigi ve ashab sözü onlar için çok kullanildigi gibi ihvan, kardes veya kardesler sözü de sonra gelecekler arasinda çok kullanilacak, belki de onlar hangi irktan veya beldeden olursa olsun birbirlerine “kardes!” diye hitap edeceklerdir. Islam ve imanla birbirlerini soy kardesten daha çok sevecekler, mesleklerinin esasi, kardeslik olacak, birbirlerine en fedakar kardes, en civanmert arkadas olacaklardir. Yani sonradan geleceklerin en önemli özellikleri ve mesleklerinin en mühim esasi, Islâm kardesligi oldugu için, Resulullah (asm.) onlara kardes, ihvan, kardesler ünvanini vermis, bu kimselerin sonlarinin iyi olacagina, imanla kabre gireceklerine de bir isaret vardir. (3)

Resulullah “kardeslerim henüz gelmis degillerdir” buyurunca, sahabeler daha dünyaya gelmeyen kimseleri Resulullahin hiç görmeden nasil taniyacagini, ahirette nasil bilecegini düsünmeliler ki, söyle sordular:
“Peki ya Resulullah! Sen ümmetinden henüz dünyaya gelmemis olan bu kimseleri nasil bileceksin?”

Resulullah bunun üzerine söyle sordu:
“Bir kimsenin alni ve ayaklari ak nisanli bir ati bulunsa, onu siyah ve boz atlar arasinda iken taniyabilir mi?”

Sahabeler:
“Evet” dediler.

Resulullahin o ak bahtli kimseleri, alninda aki, ayaklarinda sekisi bulunan atlara benzetmesi gösteriyor ki, bu kimseler bes vakit namazlarini sürekli kilan, büyük günahlari terk eden kimselerdir. Ayette belirtildigi gibi(4) onlarin alinlarinda imanlarinin ve secdelerinin izi ve isareti olan bir nur ve beyazlik olacaktir.

Hadis-i serifin devaminda su husus dile getirilir:


“Iste o kardeslerimde abdestlerinden hasil olan nur sebebi ile abdest uzuvlari piril piril parlayarak mahsere gelirler. Ben ise onlari Kevser havuzumun yaninda beklerim. Dikkat edin, bir kisim kimseler de saskin develerin kovalandigi gibi kevser havuzumdan kovulur. ‘Buraya gelin’ diye onlara seslenirim. Denilir ki, ‘onlar senden sonra hal ve durumlarini degistirdiler.’ Ben de o zaman, ‘helak oldular, helak oldular’ derim.” (6)


ALINTIDIR