Feminist değil, eşine sevgili olan kadın: Hz. Aişe

Yeni evlenmişlerdi. Eşinin kendisini sevip sevmediğini merak ediyordu. Eşine merakını sordu:
“Ey Allah’ın Resulü! Beni seviyor musun?
“Evet” dedi sevgili eşi.
Nasıl sevdiğini merak etti genç kadın.
“Beni nasıl seviyorsun?”
Peygamberimiz sevgili Aişe’sine baktı. Onu mutlu edecek ve asırlarca sevgilerinden söz ettirecek, sevginin eşsiz sözcüğünü fısıldadı eşinin gönül dünyasına.
“Kördüğüm gibi…”
Sevgi sultanı Peygamberimizin (s.a.v.) sevgi bahçesinde iki kadın, önemli yer tutmuştu: Hz. Hatice ve Hz. Aişe.
Peygamberimizin Mekke’de iken yanında oranın sıkıntılı ve ağır yükünü temsil edercesine yaşlı, olgun, sabır yüklü Hz. Hatice vardı. O, Medine’nin umut yıllarına katılamadan hayata veda etmişti. Medine döneminde Peygamberin yanında fetih ufku gibi genç, coşkulu, İslam’ın yeni filizleri gibi Hz. Aişe vardı. Peygamberimizin esma yansımasında sanki Haticesi Celali, Aişesi ise Cemali yansıtan iki yürek aynasıydı.
Hatice Mekke’yi, Aişe Medine’yi temsil ediyordu. Hatice, Peygamber’in (s.a.v.) gönül bahçesinde sabır gülüydü, Aişe umut tomurcuğuydu. Hatice teselli, Aişe sevinçti. Hatice dayanak, Aişe mutluluktu. Hatice sığ bir liman, Aişe coşkulu bir denizdi. Hatice Rahim ismiyle eşine yönelen bir eş, Aişe Vedud ismiyle seven bir eşti. Hatice anaydı, Aişe aşktı.

Dinin yarısını öğreten kadın
Peygamberimiz (s.a.v.) sevgili Aişe’sinin ellerinden tutar “Konuş ya Aişe! Gönlümüz açılsın.” derdi. Aişe şüphesiz pek çok yönleri olan bir kadındı. Onun İslam hukukundaki öğreticiliği, üstünlüğü, İslam’a hizmetleri Peygamberimizin, “Dininizin yarısını bu Hümeyra kadından öğreniniz.” iltifatına mazhar edecek denli büyüktü.
Hz. Aişe genelde bu yönleri ile tanındı. Peygamberimiz ile evliliği değerlendirilirken de İslam’a böyle genç ve zeki bir beyinin hizmetine ihtiyaç için bu evlilik olmuş gibi yorumlandı. Fakat Hz. Aişe’nin konuşmasıyla bile eşinin gönlünü açan, onu mutlu kılan eş olma yanı göz ardı edildi.
Hz. Aişe’nin önemli hususiyetlerinden birincisi de eş olarak, eşinin sevgisini kazanmış olmasıdır. Eşiyle mutlu olmayı başarmış, hem kendisini, hem de eşini mutlu etmiştir. Evliliklerde mutluluk formülleri arayışının çoğaldığı günümüzde Hz. Aişe’nin evliliğinin mercek altına alınmasına her zamankinden daha da çok ihtiyaç vardır. Hz. Aişe’nin evliliğinde mutlu olmayı sağlayan yönleri ciddi şekilde araştırılmaya muhtaç görülmektedir. Günümüz hanımlarının pek çoğunun çaresiz kalıp, acziyeti yaşadığı evliliklerindeki problemleri aşma konusunda, Hz. Aişe’nin bu yönlerinin belirlenmesine büyük bir gereksinim vardır. Evliliği süresince Hz. Aişe’yi ciddi şekilde okumak gerekir.
Peygamberimiz (s.a.v.), Hz. Aişe’ye “gözbebeğim” derdi. Gözbebeği olacak denli pek çok eşin içerisinde göze girmeyi başaran bir kadının, elbette evlilikteki mutluluk yöntemlerini inceden inceye tespit etmek gerekir.