http://photos-h.ak.fbcdn.net/hphotos..._1131937_n.jpg
Küçük bir kız vardı.
Kendini bildi bileli annesinin şefkatini hep yanı başında hissetmişti.
Ondan duyduğu sözler ne güzeldi.
Pamuk prensesten bile daha güzel olduğuna inanmıştı.
Annesine göre nur yüzlü, badem gözlüydü.
Bir tanecik yavrusuydu her zaman için.
Ama ilk okula başlayınca işler değişti.
Arkadaşları, onun hiç de güzel olmadığını söylediler.
Hatta çirkin bulanlar bile vardı.
Küçük kız önceleri inanmadı onlara.
Çünkü herkes birbirini kıskanıyordu.
Ama bir kaç yıl içinde gerçeklerle yüzleşti.
Annesinin bir pamuğa benzettiği yüzü, çiçek bozuğu bir cilde sahipti.
"Badem" dediği gözleri şaşıydı.
Vücudu da bir selviyi andırmıyordu maalesef.
Demek ki annesi onu aldatmıştı.
Yıllar yılı çekinmeden yalan söylemişti.
…
Genç kızın anne sevgisi kısa sürede nefrete dönüştü.
Evlenme çağına gelmiş olmasına rağmen yüzüne bakan bile yoktu.
Üstelik gözleri de bütün tedavilere rağmen düzelmiyordu.
Genç kız, doktorların gizlice yaptığı konuşmalara kulak misafiri olmuştu istemeden.
Kör olacağını duyduğunda çılgına döndü.
Annesi ise onu hâlâ çocukluk yıllarındaki ifadelerle seviyordu.
Nur yüzlüm, badem gözlüm…
Annesinin bu yalanlarına dayanamayıp evi terk etmeye karar verdi.
Fakat annesi uzak bir yerde iş bulduğunu söyleyerek ondan önce davrandı.
Kazandığı paraları bir akrabasına gönderip kızına bakmasını rica etti.
…
Genç kız bir süre sonra göremez oldu.
Kapkaranlık dünyasıyla baş başaydı artık.
Bu arada annesini hiç de merak etmiyordu.
Yalancıydı annesi çünkü!
Ölse bile bir kayıp sayılmazdı.
…
Aradan bir süre geçti.
Bir gün doktorlar, uygun bir çift göz bulduklarını söylediler kıza.
Kız ameliyat oldu.
Ameliyat oldu olmasına da, ne değişecekti ki?
Gözünü açtığında yine aynı çirkin yüzü görmeyecek miydi?
Fakat kör olmak zordu.
Görebilirse en azından kimseye yük olmazdı.
Nihayet ameliyat bitti ve kızın gözlerindeki bandın açılma zamanı geldi.
Genç kız aynaya baktığında müthiş bir çığlık attı.
Karşısında bir dünya güzeli vardı sanki.
Gerçekten de harika bir kızdı gördüğü.
Ne kadar da güzelleşmişti.
Yüzündeki bozukluklar tamamen kaybolmuştu.
Çok kemerli olan burnu da düzelmişti.
Kepçe kulakları bile normale dönmüştü.
Yaban otlarını andıran saçları dalga dalga olmuştu.
Genç kız, yanındaki yaşlı doktora sevinçle sarılarak şöyle dedi:
“Sanki yeniden dünyaya geldim!
Yüzümde hiçbir çirkinlik kalmamış.
Estetik ameliyatı siz mi yaptınız?”
Estetik ameliyat mı?
Yoktu ki öyle bir şey.
Yaşlı doktor:
“Böyle bir ameliyat yapmadık kızım!” diye gülümsedi ve devam etti:
“Annenin bağışladığı gözleri taktık sana.
Sen, O'nun gözünden gördün kendini!"
