-
Said nursi düşmalığı....
Son Şahitler’den Aziz Tayyar anlatıyor:
“Bediüzzaman`a en büyük düşman ismet inönü idi. Ben Urfa`nın Suruç ilçesinde askerlik yapıyordum. Askerlikte çok büyük başarılar gösterdim. l936`yı l937`ye bağlayan yıllarda Adana-Halep Demiryolu hattının kuzey tarafında Türkler, güney tarafında Fransızlar vardı. Fransızlar rahat durmuyordu. Bir gün ben nöbetçi iken bir haber geldi: Mustafa Kemal, inönü ve Fevzi Çakmak ile birlikte 12 kişi Suruç`a gelecekmiş, Aradan zaman geçti, uzaklardan bir toz bulutu yükseldi. Bunlar Mustafa Kemal ve arkadaşları idiler. Suruç`a girdiler. O zaman Atatürk ve İnönü ile konuştum. Üst görevlilerim onlara benim yaptığım kahramanlıkları anlatmıştı. İsmet inönü bana takdirname vermişti. Hâlâ duruyor. Birgün söz Nurculardan açıldı. O zaman ben de vardım, fakat konuşmaya iştirak etmedim. İnönü bir yerde dedi ki:
“Said-i Kürdi ve cemaati şu Adana-Halep demiryolunun ötesindeki Fransızlardan daha tehlikelidir.`
“Son derece Nurculara düşman ve Rusya`nın sistemine hayrandı. Büyük adamlar içinde Bediüzzaman`ı takdir eden iki kişi vardı zaten: Biri Fevzi Çakmak, diğeri de Kâzım Karabekir Paşaydı. Kâzım Karabekir Paşa`nın hayranlığı daha başkaydı. Özellikle Bediüzzaman`ın keçekülahlılar ile birlikte Ruslara karşı savaşmasını takdir ederdi. Said Nursi`yi görmeyi çok istiyordu. Görebildi mi bilmem, inşaallah görmüştür.”
Üstad Kazım Karabekir hakkında bir mektubunda şöyle diyordu: “Ben ehl-i siyasetin her nevi taziplerine karşı (Hasbünallahi ve nime`l-vekil) deyip sabır ve tahammüle karar vermişim. Kâzım Karabekir ile eskiden münasebetim vardı. Acaba o münasebetin sebebi olan merdane mesleğini muhafaza ediyor mu? Eğer eskisi gibi ise ve nurlara zararı yoksa ve nura faideleri muhtemel ise ve dost ise, benim selamımı ona tebliğ edebilirsiniz.” (Emirdağ Lahikası)
(Necmeddin Şahiner,
