Derdimi Ummanlara döktüm!

Ne söyledimse
Ve işittiklerim hissiyatımla muvazenemde
Maksat muhabbete ram olmak için kadrin bereketinde
Dert insan içinse, elbette ki bir kulum bende acizliğin sefilliğinde
Bazen yâre seslensem de ve bazen kalbi hüznümü teslim etsem de demiyle

Hicran halimde
Ruhum her ne kadar sukut etse de kederde
Dilim kelimelerde, sinem yâd ellerde, hasrette içimde
Kime ne söyledimse kem sözler halime, övgülerde aziz nefeslere
Nerdeyim ve hangi hal içindeyim hiç bilmeseler de yazıyorum işte kalbimle

Dinlediğim tambur
Öyle elemli feryat ediyor ki hicran ahengiyle
Bestelediğim çileler güftelerimde, yazılan şiirler âlemde
Sarf ettiğim gayretim hamiyetin ellerinde, hissiyatım hüzün içinde
İşte mezar halimi meftun edince, ruhum kalbimi titretiyor aşkın nefesleriyle

Belki susmam gerekiyor
Ne kadar yazsam da yanmak içimden geliyor
Melalim devran ediyor, ruhum sema halinde meşk ediyor
Derdim halime sürur bahşediyor, sabır aşkta dur durak bilmiyor
Baht sendeleniyor, zihnim feveran ediyor, lakin aşk ziyadesiyle esin veriyor

Aşinayım hilali yâre
Ey çilem artık ne bekliyorsun aşk feri ile halde
Sevda harıyla haz veriyor kalbime, aşk nidasıyla sancılar içinde
Ne kadar çektiğim elem varsa yalnızlığımda, hasret kilim oldu nazıyla
Ey şark, beklide garp sakinleri anlayın artık aşkı sahibinin izniyle kalbimde

Ne badı sabahlar
Ve kalbimden fırlayan umutlar halime acı veriyor
Gözlerim boşaldıkça ruhum kadre eriyor, dil coşku içinde dönüyor
Ruhumun sancakları atiden neler bekliyor, mazi mütemadiyen derliyor
Kim ne söylerse elbet hesabı biliyor, ölüm vaat edilen dirilişle ahenkleşiyor

Yağmur nur olarak iniyor
Kar letafetiyle sukutun ziyadesini aşk ile müjdeliyor
Kalbim sürurun mefkûresinden hamiyet bekliyor, gülün şevkine eriyor
Melalim bu vakit durmuyor, hissiyat ahenge bürünüyor, kalbim zikrediyor
Dil şad olunca kalp aşkın lisanına erişiyor ve huzur ruhuma refakat ediyor



Mustafa CİLASUN