ONA YANARIM ( Eyvahım geç oldu )
Bu fani Dünya’da,geçtide ömrüm.
Hepsi boşa gitti,ona yanarım.
Kendimi kandırdım,boş şeyler ile,
Gerçeği kaybettim ona yanarım.
Ezanlar okundu,kılmadım namaz,
Etmedim Rab’bime taat ile niyaz.
Daha çok gencim,vakit var biraz,
Diyerek aldandım,ona yanarım.
Ramazan geldide,oruç tutmadım,
Gündüz vakti yedim,hiç utanmadım.
Tutanlara saygı,bile saymadım,
Çok gafillik ettim,ona yanarım.
Rab’bim çok mal verdi,vermedim zekat,
Benim için oldu,bu emir tezat.
İş işten geçince,anladım fakat,
Ecel yakaladı,ona yanarım.
Kurban bayramında, kurban kesmedim,
Yazıktır hayvana,bu olmaz dedim.
Katliamdır diye,fetvalar verdim,
Gaflette yaşadım,ona yanarım.
Kalbim temiz deyip,kasılıp durdum,
Camiye gidene,hep düşman oldum.
Sakallı görünce,resmen kudurdum,
Gerçeği görmedim,ona yanarım.
Ben kendimce tefsir,ettim Kur’anı,
Ve o yüzden oldum,lain kurbanı.
Nefisme bıraktım,koca meydanı,
Rüyalara daldım,ona yanarım.
Şehadet getirdim,bu yeter sandım,
Benim gibi,olanlara aldandım.
Hocaların hepsindende huylandım,
Dinimi bilmedim,ona yanarım.
Başı örtülüye,hep öcü dedim,
Bundan adam olmaz,gerici dedim.
Peşin hükümlerle,hep karar verdim,
Işığı kararttım,ona yanarım.
Resul-ü erkeme,saygı duymadım,
Duyanları,etrafıma koymadım.
Hak’kı Hak bilipte,Hak’tan olmadım,
Yanlışlara düştüm,ona yanarım.
Ne olacak halim,bilmem ahrette,
Bu koskoca ömrüm,geçti gaflette.
Hiç yüzüm olmadı,bu ibadette,
Yüzsüz gideceğim,ona yanarım.
Ne olur ben yandım,siz aldanmayın,
Bu ömür sürecek,diye sanmayın.
Bu zalim nefise,kulak asmayın,
Eyvahım geç oldu,ona yanarım.
SEDAT YILDIRIM
