GİDECEKSİN
Bir gün olur götürüler,bizi bu Dünya evinden,
Acep varmıdır bir kimse,kurtulmuş o Azrail’den.(A.S.)
Fanidir bu insan oğlu,kurtulamaz ecelinden,
Hayatı bir film gibi,geçecektir gözlerinden.
Ölüm geldiğinde başa,sen vursan başını taşa,
Kurtuluş yok ondan haşa,o tabuta bineceksin.
Bazen acı bazen huzur,yaşarda bu insan oğlu,
Gün olacak sevdiğinden,elbet sende kopacaksın.
İster mal mülk ister servet,fayda vermez sana elbet,
Geldiğinde sana davet,sende çekip gideceksin.
Oğul uşak yorgan döşek,ister büyük ister bebek,
Hepisini bu Dünya’ya terk edipte gideceksin.
Bir varmış bir yokmuş gibi,gelir sana tüm hayatın,
Sana fayda vermez o an,ecel gelince evladın,
Al aklını sen başına,tövbe et Hak’kına yönel,
Bu Dünya’nın sonu yoktur,sende bunu göreceksin.
Sedat derki boşa geçti,bende aldandım Dünya’ya,
Kandırıpta benliğimi,geçtim derin rüyalara.
Düşünmeden ahreti,daldım türlü günahlara,
Uğrasamda eyvahlara,bende o gün gideceğim.
Sedat Yıldırım
